Ik heb voor nu internet, rond 7 uur vanavond gaan we het opnieuw proberen om te beginnen haha. Oké?
Mijn excuses nog voor gisteren.
Ik ga vandaag naar mijn oma, om enkele dingen te regelen. Ik zal waarschijnlijk niet online zijn om 7 uur, dat zal wel wat later worden. Ik heb nog niet een idee hoe laat ik precies weer thuis zal zijn. :3
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
We beginnen gewoon, iedereen die er nu niet is kan gewoon later instromen.
Alexander. 'Sistaaaaar?' ik kauwde op mijn boterham terwijl ik onderaan de trap stond. We hadden nog zo'n 20 minuten voor de lessen begonnen. Het was gewoonlijk dat ik moest wachten, toch vond ik het waard. Het was tenslotte mijn zusje. Als ik niet met haar naar school liep, wie zou het dan zijn? Een andere jongen? Nee dat accepteerde ik niet, ze was nog te jong. Een rilling van walging ging over mijn rug, zeker niet acceptabel. Ik grijnsde schreef toen ik wat gestommel boven hoorde en slikte mijn laatste hap door. 'Ik loop al vast aan' schreeuwde ik naar boven terwijl ik me omdraaide naar de voordeur. Vader was al vertrokken, moeder was haar haren aan het doen. Ik versnelde mijn pas nog even naar de woonkamer en drukte een kus op mijn moeders wang. 'Looking good' zei ik op mijn weg terug naar de voordeur. Ik kon nog net haar warme perfecte lach horen voordat de deur achter mij in het slot viel. Het was een mistige dag, wat ook niet anders kon na deze vreemde nacht. Ik persoonlijk had slecht geslapen, maar dat was niet iets nieuws.
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Meridee. Met mijn benen gekruist en mijn handen op mijn bovenbeen gelegd staarde ik wat voor me uit. Sinds Cameron, mijn buurjongen, een eigen auto had hoefde ik niet meer om een lift van een van mijn vrienden te vragen en daar was ik blij mee. Zijn rode porsche stopte abrupt op een de parkeerplaatsen en met een klik liet ik de gordel van me af glijden. "Bedankt Cam," zei ik met een glimlach en stapte uit zijn auto. Het klik-klakkende geluid van mijn hakken lieten mijn vrienden weten dat ik eraan kwam. Met mijn mondhoeken omgekruld tot een glimlach voegde ik me bij hen terwijl ik ongeïnteresseerd naar hun verhalen luisterde. Ik kreeg een briefje in mijn hand geduwd met daarop een uitnodiging voor een of ander feest en grijnsde breed.
Indimenticabile.
Aantal berichten : 824 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Lily Ik hoorde hoe Alexander riep en zuchtte zacht. We gingen heus niet te laat komen hoor. Ik haalde snel nog even mijn hand door mijn haar terwijl ik mijn rugzak nam. Snel liep ik met twee treden tegelijk de trap af en moest onwillekeurig een beetje glimlachen toen mijn moeder geirriteerd vroeg of er een olifant naar beneden kwam. 'Tot straks' riep ik nog voor ik de deur uitliep. Ik deed hem achter mij dubbel op slot en stak de sleutel in mijn achterzak. Zo, geen inbreker die hier kon binnenvallen. Alexander liep maar een beetje verder dan ik en ikhaastte me snel bij hem. 'Moet altijd alles zo snel?' vroeg ik geirriteerd. 'Je ziet er moe uit.' plaagde ik. Het was een beetje mistig. Ik deed mijn jas een beetje dichter. Bah, mist. Wolken gevuld met water die geen moeite deden om op te stijgen. Ik zuchtte zacht terwijl ik moeite deed om hem bij te houden. De dag dat ik alleen naar school en terug zou mogen lopen zou de rustigste dag uit mijn leven zijn.
Alexander. 'Snel is het nieuwe rustig' ik grijnsde lichtjes om mijn eigen onnuttige opmerking. Ik blèrde af en toe echt onzin uit, al ging ik dat natuurlijk nooit toegeven. 'Ik heb echt slecht geslapen' beaamde ik vervolgens op haar commentaar. Ik was nooit echt een goede slaper, het koste te veel tijd. Eenmaal op school aangekomen liet ik mijn blik over het schoolplein gaan. 'Hoe laat..' Ik zweeg even toen mijn blik die kruiste van een nieuwe leerling. Haar donkere lokken lagen over haar schouders terwijl ze rustig op een bankje zat. Alsof ze niet van hier was, alsof ze dit al lang gezien had. Ze was prachtig op haar eigen manier, uniek en speciaal. Al wist ik dat elke jongen haar aanstaarde, het waren voornamelijk haar ogen die mijn blik vasthielden. Alsof ik er iets in moest herkennen, alsof ik haar boodschap moest begrijpen. Toen ik me realiseerde hoe dit over moest komen op onder andere mijn zusje schraapte ik mijn keel. 'Hoe laat ben je uit' hervatte ik mijn zin koeltjes. Met moeite verscheurde ik mijn blik los van het eenzame maar prachtig zittende meisje.
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Meridee. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ik naar Lara die vertelde over haar problemen thuis. Sorry hoor, maar iedereen had problemen thuis. En dat ze nu toevallig een keer ruzie had met haar vader, interesseerde me zeer weinig. Ik stond op, zei iedereen gedag en liep naar mijn kluisje terwijl mijn ogen over het schoolplein gleden. Nee, niks of niemand trok echt mijn aandacht en met soepele stappen liep ik het rokershok in waar ik een sigaret uit mijn schouder tas viste. "Meridee," zei een hese stem en een hand werd uitgestoken om mijn sigaret mee aan te steken. Ik knikte dankbaar en hield de sigaret in het vuur om vervolgens rustig een trekje te nemen. Het was een schooldag zoals alle anderen, het enige verschil was dat Amber nog niet op me af was komen rennen.
Indimenticabile.
Aantal berichten : 824 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Lily Ik reageerde niet op zijn opmerking. 'Dat weet ik.' lachtte ik toen hij zei dat hij nooit kon slapen. Ik volgde zijn voorbeeld door ook eens rond te kijken toen we toekwamen op school. Zijn blik bleef hangen op een knap musterieus meisje. 'Tsss.' Ik kon zien hoe snel hij zich herstelde. Ik liet mijn blik over het schoolplein glijden. Andere jongens keken ook het meisje haar kant op. Net als magneten. Ik had dit meisje hier nog nooit eerder gezien. Toch niet voor zover ik wist. 'Om 3u, jij?' vroeg ik en keek hem nieuwsgierig aan. Hij was een stuk groter dan ik, dus moest ik een beetje omhoog kijken. Ik vond het nog steeds een beetje koud en sloeg mijn armen licht over elkaar.
Alexander. Ik negeerde het geluid wat ze maakte en ontspande mijn schouders even. 'Same' Vastbesloten keek ik naar Lily. Mezelf dwingend om niet terug te kijken, om niet naar het prachtige meisje te kijken. Eng was het, hoe perfect, hoe mooi, hoe speciaal ze was. 'Ik wacht wel' zei ik terwijl ik naar achteren liep, richting het schoolgebouw. Ik verplichte het mezelf om naar binnen te gaan. Ik was niet een van die typisch die meisjes achterna liep. Tenslotte had ik een vriendin, al zei dat niet veel. Eenmaal binnen liep ik naar mijn kluisje en haalde ik de juiste boeken naar mijn gezicht. Iemand stopte een uitnodiging van een feestje in mijn hand en ik knikte slechts matjes. Feesten waren meestal leuker voor singel mensen, en natuurlijk mijn zusje. Maar dat sprak wel voor zichzelf. Ik werd stukken gelukkiger aan het idee van een zusje die niet zoekende was, en toevallig wist ik dat mijn vader het daar mee eens was. De uitnodiging vouwde ik dubbel en stopte ik in mijn achter broekzak. Ik begon mijn eerste les met natuurkunde, een vak waar ik tot mijn eigen verbazing niet heel slecht in was.
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Meridee. Na een sigaret te hebben opgerookt en met wat mensen in het rokershok te hebben afgesproken om samen naar het feest te gaan, liep ik opgetochen het schoolgebouw binnen terwijl ik met een zwier mijn kluisje open maakte. Mijn boeken voor het eerste uur, natuurkunde, stopte ik in mijn tas en ik besloot even nog een bezoekje aan de wc te plegen voor de les begon. Ik opende de deur van de meisjes wc en liep naar binnen terwijl ik mezelf in de spiegel bekeek. Ik trok mijn gestreepte shirt een beetje recht en ging met een hand door mijn lange haar terwijl ik ook mijn skinny jeans wat optrok. Op een of andere manier kreeg die broek het altijd voor elkaar om een beetje af te zakken en ik was niet bepaald een fan van de vrouwelijke baggy jeans.
Memorial.
Aantal berichten : 191 Registratiedatum : 05-04-11 Leeftijd : 27
Mellony Signe Het was bijzonder te noemen dat ze elke ochtend vroeg deed opstaan en toch op school als één van de laatste deed aankomen. Tenminste, voor een ieder in haar omgeving zou dat bijzonder zijn, aangezien deze niet wisten wat ze deed uitvoeren wanneer ze om een uur of zes haar bed deed uitkomen. Met gehaaste passen deed ze de trap afkomen, wat maakte dat een norse opmerking klonk van haar vader, die ze als altijd negeerde. Van de keukentafel deed ze het brood wegnemen, om deze onwillekeurig in haar schoudertas te doen, waarna ze met snelle passen maakte dat ze bij de voordeur kwam. Ze deed de deurknop omdraaien, om terwijl ze naar buiten stapte een afscheid te roepen richting haar ouders, die op hun beurt een afscheid terug deden roepen. Ze slingerende haar been over het zadel van haar fiets, om haar voeten vervolgens op de trappers te plaatsen. Met stevige trappen maakte ze dat die fiets vooruit deed komen, om richting school te vliegen. Haar donker gekleurde lokken deden achter haar aanwaaien, terwijl ze het plein van school opkwam. Met een sprong wist ze haar lichaam van de fiets te krijgen, die ze vervolgens in het rek voor fietsen deed plaatsen.
Daniël Kier Morris Echter was het geen wonder, geen spektakel te noemen dat Daniël elke dag half struikelend de klas binnen deed komen, waarbij het het geluk had net optijd het lokaal binnen te zijn, aangezien hij tot het laatste moment in zijn bed bleef liggen, met de handen achter zijn hoofd gevouwen naar het wit van zijn plafond starend. Wat maakte dat hij daarna uit het bed moest schieten om de kleding aan te trekken die hij als eerste uit de kast deed plukken, waarna hij de lesboeken van die dag bij elkaar moest zoeken die zich deden verspreiden door zijn gehele slaapvertrek. Met haast moest hij daarna naar beneden om daar een snee brood weg te werken, terwijl hij brood moest maken om mee naar school te nemen. Onwillekeurig deed hij vervolgens het voedsel in zijn rugtas stoppen, om naar zijn moeder te lopen, die door zijn gestommel wakker was geworden en in badjas naar beneden was komen gesloft. Haastig moest hij een kus op haar wang drukken, die ze wat suffig glimlachend aannam, waarna hij het huis uit snelde om op zijn fiets te stappen.
Laatst aangepast door Memorial. op di apr 26, 2011 7:48 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Alexander. Aan de ongeduldige kant wachtte ik bij het kluisje van Mellony. Ik was niet een van die jongens die de bitch van zijn vriendin was maar toch. Tenslotte was het wel mijn vriendin. Toen ik eenmaal door had dat ze - zoals gewoonlijk - te laat was besloot ik maar naar buiten te lopen. Al snel zag ik haar leuke gezicht, ze was zeker een mooi meisje. 'Hallo' sprak ik traag terwijl ik haar gezicht even tussen mijn handen nam. 'We hebben zo samen natuurkunde' mompelde ik net voordat ik mijn lippen even kort op die van haar drukte. Kleffer dan dit werd ik vandaag niet, het was hier nu toch uitgestorven. Nadat ik de korte kus verbroken had streek ik een van haar lokken uit haar gezicht en liet ik haar los. 'Goed geslapen?' vroeg ik vervolgens met een schuin hoofd. Terwijl ik wachtte op een antwoord begon ik langzaam naar achteren te lopen. Tenslotte waren we al aan de late kant en er was grote kans dat ze ook nog langs haar kluisje moest. Niet dat ik er problemen mee had om te laat te komen in de les.
Per Sempre. Moderator.
Aantal berichten : 506 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Meridee. Bij natuurkunde aangekomen ging ik aan een vrije tafel zitten en liet mijn blik door de klas gaan. Om eerlijk te zijn kende ik twee derde hier niet, hoewel die mensen mij wel schenen te kennen. Ik verbaasde me nog altijd over mijn populariteit, ik was niet bijzonder aardig, ik was geen lid van het cheerleaderteam - sterker nog, je zult mij nooit iets actiefs zien doen -, maar toch kon ik de cheerleaders en footballers tot mijn vriendengroep rekenen. Misschien had het met mijn uiterlijk te maken, maar ook in dat opzichte was ik niet mooier of knapper dan anderen, misschien slechts meer uitgesprokener. "Mevrouw Valencia, wat een eer om je weer eens in onze klas te ontvangen," zei de toonloze stem van onze Natuurkunde leraar, doelend op mijn afwezigheid de afgelopen.. vele lessen. Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen en kwam tot de conclusie dat ik beter had kunnen uitslapen.
Memorial.
Aantal berichten : 191 Registratiedatum : 05-04-11 Leeftijd : 27
Mellony Signe Een lichte, zachte glimlach deed haar gezicht sieren wanneer ze de stem van Alexander deed horen, wanneer ze deed voelen hoe hij haar gezicht een moment in zijn handen nam. Ze hoorde hoe hij deed mompelen dat ze dadelijk natuurkunde zouden hebben, voelde hoe hij vervolgens zijn lippen een moment op de hare deed drukken. Opnieuw deed ze glimlachen, wanneer zijn lippen deden verdwijnen en hij een lok van haar haren opzij deed schuiven. Ze luisterde naar de vraag die over zijn lippen kwam, terwijl ze de band van de schoudertas hoger op haar schouder deed schuiven. Een moment keek ze het twijfelend aan, alsof ze moest nadenken over het antwoord. “Zo ongeveer.” Met kalme passen deed ze achter hem aanlopen, terwijl ze met haar handen over de kleding streek die ze had aangetrokken. Een oversized shirt deed tot over haar heupen vallen, waarop een print gedrukt was. Aan haar benen had ze een zwarte legging die licht uit model was geraakt en was los om haar benen deed bewegen waaronder. Haar voeten had ze in grijs gekleurde laarzen later glijden. Een lichte zucht deed over haar glijden. Vanochtend had ze als vanzelf sprekend voor de spiegel gestaan, de spiegel die soms wel aan scherven zou willen slaan. Ze wist niet waarom, maar elke ochtend ging ze weer staan, om af en toe te horen hoe een stem haar toe deed fluisteren dat ze dik was.
Daniël Kier Morris Zoals vanouds deed hij half struikelend het leslokaal betreden, waarbij hij een scheve grijns op zijn gezicht deed hebben, een grijns die leraren elk maal weer deed irriteren. Met een lach liet hij zijn lichaam zakken op een stoel die nog niet door een leerling bezet werd, om zijn tas van zijn schouder te laten glijden. Met een dof geluid deed de tas op de grond neerkomen, opnieuw iets dat leraren deed irriteren, in zijn geval, omdat dit een standaard ritueel leek te zijn. Met een kalm gebaar toverde hij de lesboeken van het vak tevoorschijn, om deze te samen met de agenda en etui op zijn tafel neer te leggen. Zijn blik ging uit naar het bord, waar in slordig handschrift was neer gekrast welke bladzijde ze van hun leerboek open moesten slaan. Met kalme, haast slome gebaren deed hij wat er verwacht werd, al was dit vaak te kalm voor de leraren, die dan deden klagen dat elke andere leerling al klaar was, al wisten deze zelf ook dat dit niet de waarheid was.
Indimenticabile.
Aantal berichten : 824 Registratiedatum : 04-04-11 Leeftijd : 28
Lily Ik haastte me snel naar mijn kluisje. Ik had weer staan dromen. Ongeduldig haalde ik mijn lessenrooster boven en keek wat ik nu had. Frans. Ik nam mijn boeken en ging snel door naar het lokaal waar ik moest zijn. Ik was nog net op tijd, gelukkig. Ik struikelde snel door naar achteren waar mijn vaste plaats zich bevond. Het was slecht dat ik zo dicht bij het raam zat. Dan staarde ik meestal dromerig naar buiten. Ik zuchtte en staarde naar mijn boek. Frans was mijn slechtste vak, dus het had toch geen nut om op te letten. Verveeld begon ik figuurtjes te tekenen in mijn boek en kauwde zacht op mijn balpen. Omdat ik, dankzij Alexander, deze morgen geen tijd had gehad om iets te eten moest ik dan maar genoegen nemen met mijn balpen.
Alexander. Zoals gewoonlijk vond ik haar niet heel spraakzaam, maar je was wie je was dus ik accepteerde het. 'We hebben les weet je nog?' ik grijnsde en trok haar gehaast mee aan haar hand. Toen we eenmaal het lokaal binnenkwamen waren we écht te laat. 'Ja we melden ons morgen wel' knikte ik met een droog gezicht naar de leraar. Ik liet Mellony's hand los en ging op mijn vaste plaats zitten. Deze was naast Meridee. Dat kwam omdat Mellony en ik het aan het begin van dit jaar nog niet hadden. En de leraar was natuurlijk zo'n grote lul dat wisselen geen optie had, dat wist ik al voordat ik het gevraagd had. Maar naast dat vond ik het eigenlijk geen ramp om naast Meridee te moeten zitten. Ze kon een aardige meid zijn, als ze niet een van die dagen had dat ze te veel van zichzelf dacht. Een meisje was het mooist en leukst als ze niet wist hoe leuk en mooi ze was. Meridee had naar mijn mening iets te erg door dat 90 % van de jongens op haar geïlde. Maar hé? Wie was ik om daar over te oordelen, iedereen was wie die was en juist dat is zo perfect.
