V} Addicted.

Proloog.
De rook, vermengd met de lichten van strobe lights, creëerden een waanzinnig effect op de dansende massa. De alcohol gierde door haar lichaam en voor ze het goed en wel besefte was ze naar haar beste vriend gelopen om haar armen om hem heen te slaan en hem mee de dans vloer op te trekken. Lachend van opwinding begonnen ze beiden te dansen, genietend van elkaars bewegingen en aanrakingen. Woorden die nooit eerder gezegd waren rolden nu zonder enige twijfel uit hun monden, wetend dat ze het de volgende dag toch vergeten zouden zijn. De muziek stopte even en sommige mensen dropen af om een drankje te halen. Opeens zag ze iemand vanuit haar ooghoeken en haar ademhaling stokte. Daar stond ze, zo mooi dat ze niet gemist kon worden. "Lorah..", prevelde ze zonder haar blik af te wenden van het mooie meisje voor haar. Een glimlach verscheen op diens gezicht en onafgebroken keken ze elkaar aan, terwijl ze droomden van een wereld waar hun liefde wel mogelijk was.

I like it, ben benieuwd naar het volgende stuk.

Verder Chloe.;d

verder! (:

Hoofdstuk 1. Meeting Lorah.
~
Het was een warme zomerdag en de enige gedachte die haar door haar lessen heen hielp was de gedachten aan hem. Of beter gezegd, aan haar beste vriend. Eve was al jaren bevriend met Fillip, maar sinds een paar maanden kreeg ze hem niet meer uit haar gedachten. Hij was er altijd, met die lieve lach op zijn lippen en de woorden die hij fluisterden wanneer ze voor de zoveelste keer in de put zat. Maar hij was niet de enige die in Eve’s hoofd rondspookte. Het nieuwe meisje, Lorah, had vanaf het begin af aan al haar interesse gewekt. Toch durfde ze niet met haar te praten, bang voor een afwijzing of iets anders wat haar zou kwetsen. Iedere keer dat ze haar zag, veranderden haar benen in drilpudding en leek haar hart overuren te draaien. Een keer had ze ‘hoi’ gefluisterd, maar dat had ze niet gehoord. De potlood in haar hand kraste over het papier terwijl ze weer wegzakte in haar gedachten. De deur ging open maar Eve nam niet eens de moeite om op te kijken.
“Ik moest van klas veranderen”, zei de mooiste stem die ze ooit van haar leven had gehoord en meteen keek ze wel op. Daar stond ze dan, de engel die zich in haar leven had gevlochten en daar nooit meer uit zou komen. Beschaamd, alsof ze betrapt was op het stelen van iets, wendde Eve haar blik af en keek uit het raam.
“Oké, ga maar naast Eve zitten”, zei de docent en bij het horen van die woorden verstijfde ze en richtte haar blik op het boek. Het getik van hakken kwam dichterbij en stopte bij de tafel langs haar.

Verderrrr

Mooi geschreven, verder

Mooi Chloë. Verder.

verdeeeer

Nog steeds richtte Eve haar blik op haar boek tot de stoel werd aangeschoven. “Heey”, zei Lorah met haar prachtige stem die iedere zintuig van haar deed prikkelen. Eve keek op, terwijl ze haar best deed om niet naar het meisje te kijken.
“Hoi”, antwoordde ze kort en richtte haar blik direct weer op haar boek. Opgelucht ontsnapte er een zucht over haar lippen toen haar haar zo viel dat ze haar rode wangen bedekten. Lorah leek echter niet van plan te zijn om nu al haar pogingen te staken om een gesprek te voeren en gaf Eve een por waardoor ze wel op moest kijken.
“Ik ben Lorah”, zei ze met een glimlach en stak haar hand uit. De perfecte glimlach duizelde Eve en ze schudde wat onbeholpen diens hand.
“Ik ben Eve”, sprak ze zacht en knabbelde onwilleurig op haar onderlip uit nervositeit. Ze richtte haar blik weer op haar schrift en weer leek Lorah echt een gesprek te willen beginnen.
“Hoe oud ben je?” Vroeg ze en de vrolijke ondertoon in haar stem deed Eve rillen van perfectie.
“Ik ben zeventien”, zei ze zacht en keek haar weer aan.
“Ik ook”, antwoordde Lorah tevreden en leunde naar achteren in haar stoel. “Je hebt mooi haar weetje”, mompelde ze daarna terwijl ze een pluk van Eve’s haar optilde en daarbij even diens nek aanraakte. Eve voelde hoe haar wangen nogmaals rood kleurden en mompelde zacht een bedankje, terwijl ze binnensmonds al haar emoties vervloekte. Het was gewoon zo verwarend. Tot Lorah op school was gekomen had Eve nooit getwijfeld aan haar geaardheid; ze had altijd Fillip al leuk gevonden en had duizenden posters van verschillende jongens op haar kamer hangen. Nee, maar toen kwam Lorah opschool, die iedereen met haar uiterlijk betoverde inclusief Eve zelf. Haar dromen waren niet langer gevuld met knappe jongens, maar met Lorah en Eve had geen idee wat ze daarmee aan moest.

mooi lieverd, verder!

Twintig minuten later zat Eve nog steeds met haar blik onafgebroken op het boek gericht naast Lorah, die op een of andere manier heel vrolijk was en dat liet blijken door een liedje te neuriën die ze vaak herkende, maar niet bij naam wist te noemen. Normaal gesproken had Eve zich aan dat soort blije gedrag geërgerd, maar nu kon ze alleen maar blij zijn en genieten van de melodieuze stem die de vlinders in haar buik voor de zoveelste keer deden opvliegen. Het ergste was ook nog dat Lorah niks in de gaten had van het gene dat ze met haar deed. Dat wanneer ze bewoog en daarmee Eve kort aanraakte, er een golf van emoties door diens lichaam raasden die zo onbekend, maar toch zo vertrouwd voor haar waren. De stilte was al een tijdje geleden gevallen, toen Lorah had gevraagd wat haar hobby’s waren en zij daarop had geantwoord dat ze graag tekende. Op een of andere manier wou ze niet te veel aandacht aan Lorah besteden, bang dat deze haar uit zou lachen om de gevoelens die in Eve’s hoofd en lichaam speelden.
Ze zou het niemand kunnen vertellen, zelfs Fillip niet, vooral Fillip niet. Want ook hij wekte deze gevoelens op, maar inmiddels waren die niet meer zo overweldigend als de gevoelens die ze bij Lorah kreeg. Eve voelde zich verward, niet wetend van wie ze hield en of ze er überhaupt wel van kon houden. Ze waren beide buiten bereik, Fillip omdat hij haar beste vriend was en Lorah omdat ze.. een meisje was. Eve’s ouders waren namelijk allebei zeer duidelijk geweest. Eve mocht niet thuis komen met buitenlandse jongens en een meisje, wanneer dit wel zo zou gebeuren, was ze hun dochter niet meer. Het had Eve niet veel kunnen schelen, maar hoe had ze kunnen weten dat haar grote liefdes beiden niet door haar ouders goedgekeurd zouden worden? Fillip was van Surinaamse afkomst en tja, Lorah was een meisje. Hoe kon ze ooit een keuze maken, wanneer de keuze toch nooit goed zou zijn?

Verder! (: