Oke misschien is het vervolg een beetje vreemd maar het wordt vanzelf duidelijker XD
H1
Er vloog een propje tegen haar achterhoofd aan. Ze draaide zich niet om en bleef gewoon naar het bord kijken. Haar poging tot opletten in de les lukte niet goed. Ze krabbelde wat tekeningen in haar schrift waar eigenlijk haar aantekeningen in hadden moeten staan. Plots stond de leraar voor haar neus en gritste het schrift weg. Hij keek naar haar schrift. Zijn gezicht stond boos maar dat was meestal zo. Noa keek beet op haar lip. De tekeningen waren persoonlijk maar ze wilde geen stampij maken in de klas. Ze wist dat het dan alleen maar erger werd.
Alsof de leraar haar gedachten kon lezen legde hij het schrift terug en liep weer naar de lessenaar waar hij normaal altijd stond en ging rustig verder met zijn les alsof er niets was gebeurd. Noa keek een beetje verbaast en lette dit keer beter op. Ze maakte aantekeningen maar uiteindelijk dwaalde haar gedachten toch weer af naar haar tekeningen, en haar rare dromen die ze de laatste paar nachten had.
‘Noa de les is afgelopen hoor.’ Zei een bekende heldere stem tegen haar. Noa glimlachte alleen al bij het horen van die stem. Haar ogen gingen open en ze keek in het grijnzende gezicht van Jay.
‘Hallo schat van me.’ Zei hij tegen haar waarna hij zijn lippen zacht op die van haar duwde. Ze kreeg nog altijd de kriebels in haar lichaam als hij dat deed. Snel pakte ze haar spullen en stond op.
‘Zullen we maar gaan.’ Stelde ze voor.
Hij pakte haar hand en hield die vast terwijl hij richting de deur begon te lopen. Na een jaar vond Noa het nog steeds bijzonder dat ze samen waren. Jay was de droom van zo’n beetje elk meisje dat hier in deze school rond liep. Hij was lang, gespierd. Hij had blond, een beetje springerig, haar maar het stond hem geweldig. Verder had hij ook nog eens prachtige ijsblauwe ogen die ondanks de kleur een heerlijke warmte uitstraalde naar degene van wie hij hield, voornamelijk naar Noa dus. Hij was het tegenover gestelde van Noa. Zij was klein had lang bruin haar en dof groene ogen. Ze was wel knap maar viel niet echt op.
Jay glimlach. ‘Ik heb morgen een wedstrijd kom je kijken?’ vroeg hij haar.
‘Natuurlijk.’
Noa glimlachte, ze kwam elke wedstrijd. Daar was hun liefde eigenlijk begonnen. ‘Kom je vanavond naar mij?’ vroeg Noa op haar beurt aan hem.
‘Kan niet, heb een training om morgen helemaal in vorm te zijn.’ Zei hij tegen haar terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg en haar dichter tegen zich aan trok. Noa drukte een kusje op zijn wang.
‘Maakt niet uit.’
‘Anders kom ik morgen na de wedstrijd wel.’
‘Is goed.’
Noa kuste hem nog eens en Jay kuste haar teder terug. Daarna lieten ze elkaar los omdat de bel ging voor de volgende les.
‘Ik heb Engels. Jij?’ vroeg Noa Jay snel.
‘Maatschappijleer. Heb eigenlijk helemaal geen zin om te gaan.’ In Jay zijn ogen was een ondeugende twinkeling te vinden.
‘Spijbelen?’ vroeg hij toen aan haar. Noa trok zich van hem los.
‘Andere keer. We kunnen niet elke les spijbelen.’ Zei ze grinnikend. Ze kust hem nog snel een keer en liep toen richting haar klaslokaal. Eigenlijk spijbelde ze al veel te vaak, de helft van de lessen had ze dit jaar al gemist door Jay, niet dat ze het erg vond.
Ze keek nog even om en zag dat Jay al was verdwenen. Ze glimlachte nog steeds. Telkens als ze bij Jay was voelde ze zich geweldig, daarna nog een minuut of tien bleef dat gevoel hangen en daarna voelde ze zich leeg.
De rest van de dag zag ze Jay niet meer en zonder zijn gezelschap sleepte de dag zich traag voort. Ook al had ze wel gezelschap van haar beste en enige vriendin hier op school. Dana was sinds ze hier voor het eerst binnen was gelopen haar steun en toe verlaat geworden. Zonder had ze het dacht ze echt niet overleefd. En al snel kwam Jay ook naar haar toe, iets wat ze totaal niet had verwacht.
Eindelijk ging de bel en stond Noa op om weg te gaan. Ze pakte haar boeken en glimlachte een beetje.
