Orpg. Laura & Michelle.

Voor Jace was het uiterst amuserend om haar zo te zien. Hierop had hij gehoopt; dat ze het zou leuk zou vinden aangezien hij niet het geld had om haar in een helikoptervlucht mee te nemen of een duur visrestaurant. Met een brede glimlach keek hij haar aan en merkte nu pas op hoe dicht ze bij elkaar stonden. "Ik ben blij dat je het leuk vindt. Toch daar hoopte ik op." Even streek hij langs haar gezicht en keek haar doordringend aan, maar met ogen die zacht stonden. "Volgens mij ben ik voor je aan het vallen en nog niet een klein beetje." fluisterde hij haar zachtjes toe met gesloten ogen, maar opende deze al snel weer. Hij wou haar gezicht niet missen. Een beetje twijfelachtig plantte hij zijn lippen op die van haar. Die zachte, warme, uitnodigende lippen.

De brede glimlach van hem deed Mia ontzettend goed. Maar dat had ze wel vaker bij hem gehad; hij lachte immers mooi. Zijn hand dat langs haar gezicht streek voelde bijna magisch aan, en het liefst wilde ze dit moment stil zetten om het vervolgens steeds te herbeleven. ''En ik ben blij dat je dit voor me geregeld hebt.'' glimlachte ze en bekeek zijn gezicht eens goed. Zijn ogen werden gesloten en tussendoor werden de woorden uitgesproken waarop zij al die tijd gehoopt had. Wanneer hij zijn ogen weer opende, kon zij het echter niet laten om in deze te kijken. Om erop te antwoorden vond ze niet nodig, aangezien ze anders de kus zou verstoren. Hij had wonderbaarlijk zachte lippen, waarbij het moeilijk zou zijn om ze af te wijzen. Daarom beantwoorde ze deze ook.