Orpg. Cynthia & Michelle.

William
Ik keek op toen ze rechtschoot en liet mijn knieën weer zakken, maar haar benen liet ik op mijn schoot liggen. De warmte ervan was lekker warm en soezelig. Verveeld leunde ik tegen de rugleuning van de bank terwijl ik tv keek. 'Ik denk dat ik eindelijk iets gevonden heb om je rustig te houden' zei ik met een klein glimlachje. Ik had haar genoeg voeding gegeven voor de rest van de dag. 'Mag ik iets vragen?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Heb je nu nog het gevoel dat je honger hebt?' Het was puur uit nieuwsgierigheid. Ik was benieuwd of het alleen maar voedingsstoffen gaf, of misschien ook het hongergevoel liet verdwijnen.

Onthutst staarde Mia naar haar benen die over zijn schoot heen lagen. Gauw haalde ze ze ervan af en maakte zich wat kleiner. Ze was nu echt pissig, maar durfde geen commentaar meer op hem te leveren. De spuit was wel de druppel die het water over liet lopen. Het was nu officieel. Ze kon niets tegen hem beginnen. En zooals het er nu op stond had ze maar naar hem te luisteren, al was het iets wat niet leuk voor haar was. Door de schrik van de spuit en de nachtmerrie, haalde ze het niet om antwoorden te geven op zijn vragen. Jammer dan. Een kleine zuchtje ontglipte haar lippen en ze keek afwezig naar haar benen die ze optilde en op de bankrand neerzette.

William
Ik keek haar aan en zag de angst over haar gezicht schieten. Normaal voelde het goed om te zien als mensen bang waren van mij, opkeken naar mij maar zij gaf me weer een schuldig gevoel. 'Maak je geen zorgen, ik haal hem alleen boven als je niet wil eten.' zei ik om haar een beetje gerust te stellen. Ik liet haar doen toen ze haar benen van me afhaalde. Net of ik een besmettelijke ziekte had ofzo. Ik zakte een beetje onderuit zodat ik makkelijk zat en wachtte nog steeds tot ze zou antwoorden op mijn vraag. 'Oké, antwoord dan niet.' gromde ik geirriteerd en richtte mijn blik weer op tv, waar net een romantische kus op kwam.

Hoofdschuddend keek Mia hem aan. Hij was echt te kalm voor iemand die heel de tijd vreselijke dingen deed. Al zijn hele leven waarschijnlijk. Hoe moest dit goed komen voor haar? De hoop vaarde langzaam weg, dankzij hem. ''Uhu.'' mompelde ze en knikte er lichtjes bij. Net als hem keek ze ook weer naar de tv en zag ze de kus. Normaal had ze het heel mooi gevonden, maar nu sprak het haar totaal niet aan. Ze kon niet eens van de film genieten. Alles allemaal dankzij hem.

William
Ik zuchtte zacht toen ze kort antwoordde. Net of ik haar iets ergs had aangedaan ofzo. Oh, wacht dat had ik ook gedaan. Verveeld richtte ik mijn blik op het tvscherm en deed een poging om de film te volgen. Wat voor mij niet moeilijk was aangezien ik ongelofelijk slim was. 'Leuke film hea?' vroeg ik aan haar om de stilte te verbreken. Het was geen pijnlijke stilte ofzo. Maar ik was niet het type dat hield van stiltes.

''Als je me niet had aangevallen, had ik misschien wel wat kunnen zien van...'' Begon ze en fronste haar wenkbrauwen toen. Beter hield ze zulke opmerkingen voor zich. ''Laat maar.'' mompelde ze er achteraan en zuchtte toen weer. Haar ogen gingen weer over naar het scherm en hierbij probeerde ze de film te volgen, al was ie allang begonnen. Waarom keek hij eigenlijk naar romantische films? Wat overigens hem goed zou doen. Kon hij leren wat het woordje 'aardig' betekende.

William
Ik keek haar verbaasd aan. 'Had je wàt kunnen zien?' vroeg ik meteen nieuwsgierig. Toen ze eraan toevoegde dat ik het moest laten schudde ik mijn hoofd. 'Had je wat kunnen zien?' vroeg ik opnieuw, nu iets luider. Ik was ongelofelijk nieuwsgierig en moest alles meteen weten. Ik zag hoe haar blik weer afdwaalde naar het scherm en ze aan duizend dingen dacht. Dat was te zien aan haar ogen, die bedenkelijk stonden. Met een zachte zucht liet ik me weer achterover op de bank vallen. Meisjes.

''Van de film. Jeetje, wind je niet zo op!'' Siste ze boos en bleef echter naar het scherm kijken. Natuurlijk keek ze daar liever naar dan naar dat vreselijke gezicht van hem. Oké, dat loog ze dan. Hij had een mooie gezicht, maar hij was van binnen gewoon vreselijk. Iemand door voor geen meter te vertrouwen was. Ze slaakte een diepe zucht en voelde zich nog steeds slaap, wat haar echt begon te irriteren.

William
Ik keek haar aan. 'Oooooh' antwoordde ik toen ik duidelijkheid kreeg. Ik richtte mijn blik zelf ook weer op het scherm. 'Leuke film.' zei ik tegen haar. Ik wist dat ik haar allen maar meer irriteerde door die dingen te zeggen. 'Je ziet er een beetje slapjes uit. 'Misschien eet je best iets.' zei ik tegen haar en haalde de zak chips van de tafel en legde de paar chips die er nog van over waren in haar schoot.

Mia bleef strak naar de tv kijken en hoorde hem zo nu en dan wat opmerkingen maken. ''Eten helpt echt niet hoor. Misschien moet jij eens met je tengels van mij afblijven?!'' mompelde ze en draaide met haar ogen toen ze de chipjes op haar schoot voelde. Zonder er naar te kijken of iets te ondernemen bleef ze alsmaar door kijken. Ze zou hem eigenlijk gewoon moeten negeren, maar daar zou ze dan zeker ook niet gestraft vanaf komen. Wat kon ze eigenlijk wél goed doen?

William
Ik kon zien hoe ze haar best deed om me te negeren. 'Goed, antwoord me dan niet.' gromde ik geirriteerd en staarde naar de tv. 'Eten helpt wel. Dan loop je tenminste niet constant zo irritant rond.' zei ik tegen haar en ging wat naar haar toe zitten. 'Eet' zei ik en pakte een chipje naar haar mond. 'Komaan, doe nu niet zo belachelijk. Er zit echt geen vergif in die dingen.' Ik was nu vrij dicht bij haar, en daar was ik me heel goed bewust van. Haar warmte was zo overweldigend en heerlijk.

''Kan je me niet voor één minuurtje met rust laten?!'' Vroeg Mia geërgerd en keek hem half boos en half smekend aan. Hij zat constant tegen haar aan te praten, terwijl ze er geen enkele behoefte aan had om het aan te horen. Ze wilde gewoon net doen alsof hij er niet was. Dat maakte het dan iets makkelijker, misschien. ''Nou dat weet ik net zo goed nog niet. Kan je er best in hebben gedaan. Ik geloof geen woord van wat jij zegt.'' mompelde ze en voelde zijn lichaam dicht bij de hare. Gauw stond ze op en liep ze naar een stoel iets verderop.

William
Ik keek haar aan en zuchtte toen ze opstond en naar een stoel ergens verder liep. Eigenlijk zou ik het me zelfs niet zo moeten aantrekken. Ze was maar voedsel. 'Oké, je doet maar.' mompelde ik en richtte mijn blik weer op de tv. Als ze zo graag niet meer met me wou praten. Fijn. Het was terug een romantische scene tussen het koppeltje in de film. De stinkende chips gooide ik met een vliegensvlugge gooi in de vuilbak. De film intresseerde me eigenlijk weinig.

Mia voelde zich opgelucht dat hij haar nu met rust liet. Maar aan de andere kant had ze toch wel liever iemand om mee te praten. Al koos ze dan niet voor hem maar voor iemand anders. ''Mooi!'' Glimlachte ze en wierp haar blik eens vluchtig op hem, die ze weer afwende naar het scherm toe. De chipszak en de chips zelf zag ze in haar ooghoeken een beetje vliegen en ze trok haar wenkbrauw op. Juist ja.

William
Ik keek naar haar en zuchtte zacht. Misschien was ik toch te gemeen geweest. En nu begon ze me te wantrouwen, zo slecht was ik niet, toch? 'Mooi' antwoordde ik kort en zette de tv luider zodat die haar stem overstemde. Nouja, niet voor mij dan. Ik hoorde perfect natuurlijk. Ik sloeg mijn armen over elkaar en staarde naar het tv scherm. Niet dat de film mij interesseerde, want ik had hem al gezien.

Het was behoorlijk eentonig aan het worden door het stil zijn en het kijken van de film. Zelfs op dit moment had Mia liever dat hij dan iets tegen haar zei. Alhoewel ze geen spontane acties van hem accepteerde. En om toe te voegen, hield ze ook niet van zijn ego. Door wie werd ie zovaak gestreeld? Maar dat was waarschijnlijk door zichzelf. Er zat toch een hart in dat beest? Dan moest hij toch op z'n minst een beetje gevoel hebben.

William
De dag kroop aan een traag verveeld tempo voorbij. Maar ik wist dat het niet lang duurde voor ik weer een dorstaanval kreeg. God, ja. Ze lag nu toch maar te slapen en zou het vast niet eens merken. Ik stond op en liep door naar mijn kamer waar ze rustig lag te slapen. In een seconde zat ik over haar heen gebogen en zette ik mijn tanden in haar keel. Haar bloed gleed als blussend water over mijn brandende keel en hoofd en ik kon niet meer stoppen, dat wist ik. Ik verloor volledig mijn controle en voelde hoe mijn gif een weg begon te zoeken door haar aderen. Nee! Maar als ik nog meer uitzoog was ze dood. Nu had ik haar bloed niet meer. De teleurstelling borrelde omhoog in mijn borst en ik gromde kwaad, op mezelf.

Mia kon wel aardig van geluk spreken dan het in haar slaap gebeurde en niet wanneer ze energierijk was. Dan had het naar haar gevoel heel veel pijn gedaan, en nu voelde ze er helemaal niets van. Daarom sliep ze nog een tijdje door totdat ze met kloppende hoofdpijn wakker werd. De vampier zat over haar heen gebogen en ze voelde zich alweer slap. Heel erg slap. Alsof er nog maar een paar druppeltjes bloed in haar lichaam zaten. Maar nee, zo erg was het schijnbaar niet. Ze merkte een vaag gevoel in haar lichaam en hield haar ogen tot spleetjes. Het lukte gewoonweg niet om ze verder open te krijgen.

William
Ik kon met een geschokte blik zien hoe haar lichaa traag begon te veranderen. Nog niet duidelijk zichtbaar voor haar ogen, maar ik kon de veranderingen perfect opmerken. Haar lippen werden voller, perfecter net zoals de rest van haar lichaam. De kleine dingen begonnen te veranderen. Haar wimpers werden ook voller, maar niet langer want ze waren al perfect lang. Haar vingers werden nog langer, smaller en vrouwelijker dan ze al waren en ik begon te brullen van woede. 'NEEE' gilde ik en gooide iets kapot.

Met een vreemd gezicht keek ze hem aan, altijd nog met die spleetogen. ''Wat gebeurt er?'' zei ze zacht maar wel verstaanbaar. Ze had helemaal niet door wat er met haar aan de hand was en dat ze dus in een vampier aan het veranderen was. Onthutst keek ze naar de jongen die wat kapot gooide en aan het brullen was. Wat was er verdomme allemaal aan de hand. Toen ze voor haar niet snel genoeg een antwoord kreeg, begon ze opnieuw. ''Wat is er aan de hand?!'' riep ze dit keer wat harder en draaide haar gezicht wat meer, toen ze abrupt haar aderen heel goed begon te voelen.

William
Ik keek op toen ik haar stem hoorde. De stem die helemaal niet meer leek op de hare. Hij klonk zo helder en duidelijk. 'Ik heb je veranderd.' beet ik haar toe en gooide nog meer kapot. Ik wist dat het haar schuld niet was, maar toch had ik de neiging om alles uit te werken op haar. Oh, ik was zo kwaad. Het beste, heerlijkste bloed ter wereld. En ik had er maar drie dagen van kunnen drinken. Het was zo oneerlijk. Ik ging naast haar zitten op het bed en begroef mijn hoofd in mijn handen.

De bouw van haar lichaam veranderde zich bruut en ze keek geschrokken om naar hem. Met grote en vooral verbaasde ogen staarde ze hem een tijdje aan. ''Je hebt wat?!'' Schreeuwde ze en voelde een greep in haar lichaam; iets dat bloed nodig had. Waarom kreeg ze zin in bloed? Die gedachte maakte haar aan de ene kant misselijk en aan de andere kant voelde ze zich er heel prettig bij. Voor ze het wist had ze zijn hoofd stevig vast en had ze haar tanden in zijn nek geboord.

William
Ik kon voelen hoe ze haar tanden in mijn nek zette en de laatste resten bloed van zichzelf terug opzoog. Ik gromd en duwde haar met een brute kracht van me af. 'Dat is MIJN bloed.' zei ik kwaad en liep weer naar haar toe. Mijn tanden zette ik haar bijna ondoordringbare pols en zoog het bloed terug. De smaak was niet meer zo overheerlijk zoals ik gewend was en het maakte me alleen nog maar kwader. Ik wou mijn heerlijke bloed terug.

Mia wist niet wat 'r bezielde. Echter wist ze wel dat bloed haar goed deed. Dat het zelfs lekker was. Ze schrok van haar eigen gedachten en had het niet veel later veel te druk met zijn tanden die dit keer weer in haar huid drukten. God, wat was dit verschrikkelijk. Haar rug waarmee ze tegen de muur aan geknald was deed ontzettend zeer. Zacht kreunde ze en keek ze hem aan met een pijnlijk gezicht. Het was namelijk niet fijn wanneer iemand's tanden in je huid stonden en je half leeg gezogen werd. Of nu bijna helemaal. Met haar laatste kracht probeerde ze hem van zich af te duwen, zonder enig resultaat. Al was ze nu sterker door de verandering in een vampier, na zoveel bloed verloren te hebben verschilde het niet veel.

William
Toen ik uiteindelijk al haar oude bloed had opgezogen zuchtte ik teleurgesteld. Dit was de laatste keer dat ik van dit heerlijke bloed zou proeven. De allerlaatste keer dat ik van het béste bloed in heel de wereld zou proeven. Het maakte me zo geirriteerd. Ik kon zien aan haar ogen dat ze verging van de dorst. 'Ik haal wel iemand voor je.' Ik ging uit mijn appartement en begon iemand te zoeken. Uiteindelijk vond ik een knap meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als Mia, maar met stinkend en vies bloed. Gewoon, om haar te pesten.