Orpg. Manon und Judith. ♥

In mijn script stond slechts dat ik haar moest zoenen, al werd om precies te zijn het woord kussen gebruikt. Ik gooide mijn script naast me neer, ik had geen hulp nodig bij dit gedeelte. Arrogant was ik niet perse, maar soms wist je gewoon waar je goed in was en waar je niet goed in was en dit was een van die dingen waar ik wél goed in was. Ik zette traag een stap naar haar toe en legde voorzichtig mijn vingertoppen tegen haar wang aan. Tenslotte moest het wel enigszins romantisch overkomen en aangezien die chemistry er niet van zelf was moesten we die maar faken. Ik trok haar dicht tegen me aan en drukte zacht mijn lippen op die van haar. Ze was een echt een stukje kleiner al had ik daar geen last van. Mijn vingertoppen bleven op haar wang liggen voor de tijd dat mijn lippen die van haar raakte.

Hoe kon ze dit nu doen? Ze wilde het helemaal niet, ze wilde niet zoenen met deze gladjanus, die arrogante zak. Hoe hij dat script ook weggooide, alsof hij echt het mannetje was. Ze wilde nog protesteren maar toen zorgde zijn vingers op haar wang ervoor dat ze aan de grond genageld stond. Langzaam voelde ze hoe hij haar naar zich toetrok en zijn lippen op die van haar drukte. Haar benen werden wat slapjes en ze sloot haar ogen. Ook al was er geen enkel gevoel van liefde in deze zoen, het moest er wel uitzien alsof deze twee mensen met hart en ziel van elkaar hielden. Dus ze legde haar ene hand op zijn borst en de andere in zijn nek. Hij zoende goed, en dat wist hij, dat had ze aan zijn ogen gezien. Maar hoe erg ze het ook vond, ze moest het wel toegeven, hij was hier echt goed in.

Aangezien ik ook niet wou overkomen alsof ik dit wou verbrak ik de kus vervolgens. Ergens vaag herinnerde ik me de volgende zin van het script; 'Geen honderd woorden hoor ik van jou tong, en toch weet ik al wie die klanken uit.' Ik haalde mijn vingertoppen van haar wang af en liet een afstand tussen ons twee komen. Ik wende mijn blik van haar af en keek naar de lerares, die tot mijn verbazing glimlachte. 'Perfect!' ze klapte in haar handen en deed veel te blij, al zei ik het zelf. Ik liet mijn blik naar de rest van de mensen glijden die ons slechts aanstaarde. Ik raapte mijn script op en haalde de sigaret achter mijn oor vandaan, 'tijd voor een pauze' zei ik terwijl ik het podium afliep richting de buitendeur.

Toch was ze blij dat het voorbij was, en dat de vrouw het goed vond, anders moest het waarschijnlijk heel vaak over. Ze voelde zich raar en ze wist niet waardoor het kwam dus gaf ze er verder niet veel aandacht aan. Ze duwde een plukje achter haar oor en liep het trapje van het podium af, waar de vouw gelijk naar haar toe kwam om te zeggen dat het echt geweldig was, en dat ze voor deze rollen gemaakt waren. Het bezorgde haar kotsneigingen. Ze luisterde al niet meer toen ze op ving dat ze vrouw zei dat ze nog vaker zouden moeten kussen om te oefenen, zodat ze goed op elkaar ingespeelt waren en zodat de anderen konden zien hoe goed ze konden acteren, want het had net echt geleken. 'Ho eens..' maar de vrouw had zich al om gedraaid en ze slaakte een diepe zucht. Waar sloeg dat nu weer op? Langzaam zakte ze op een stoel toen Jasmine, een vriendin, haar kwam uit horen over de zoen. 'Hou toch eens op over die rotzoen' snauwde ze. Ze werd er ziek van, al vragen.

Echt druk was het niet op de vaste rokersplek, dat vond ik dan ook niet gek. Het was na school en ik begreep dat iedereen naar huis wou. Ik rookte slechts mijn sigaret op en nam een pepermuntje op de terugweg naar de oefenzaal. Toen ik binnenkwam voelde ik me net een stoplicht ofzo, iedereen staarde me even kort aan. Ik plofte neer op de plek waar ik mijn script gelaten had en keek even rond. Tot mijn tegenzin kwam de lerares naar me toegelopen. Een heel verhaal over hoe ze mijn acteren goed vond en zo blij was met de perfecte kus, ik beaamde dit verhaal slechts met knikken. 'Dus verwacht ik dat jullie het vaak oefenen' ik fronste slechts, dat mens was gek.

Opgelucht zag ze dat haar vriendin gekwetst wegliep, het zich sculdig voelen kwam later wel besloot ze. Fay bleef een tijdje zitten toen ze merkte dat iedereen richting de deur keek, en toen ze zelf ook maar even keek zag ze dat hij weer binnen was gekomen. Fay ontweek zijn blik maar ving vanaf deze afstand zelfs op wat de lerares allemaal tegen hem zei. Die vrouw was gek geworden, verwachtte ze nu echt dat ze vaker dan één keer oefenen en één keer bij de opvoering met hem ging zoenen? Dacht het niet. Een diepe zucht rolde over haar lippen en ze stond op. Terwijl ze blikken in haar rug voelde branden liep ze naar Tom toe, die zich zou bezighouden met de décors. Al snel was hij enthousiast zijn ideeën aan het vertellen tegen haar. Een glimlach sierde haar lippen.

Toen ze wegliep ging ik opgelucht iets onderuit zitten. Om een of andere reden gaf die vrouw mij een ongemakkelijk gevoel. Waarschijnlijk kwam het omdat zij er voor kon zorgen dat ik op deze school bleef, ik hield er niet van als mensen iets over mij te zeggen hadden. 'Oefenen het nog eens' zei de vrouw terwijl ze haar bril op haar neus zette. Ik fronste lichtjes en keek even naar Fay, hadden ze het over ons? Nee toch? Toen die vrouw & de rest van de zaal me dwingen aankeek stond ik fronsend op. 'Ik heb om zo te zeggen soort van een vriendin, en die zal het niet erg leuk vinden als ik mijn middagen doorbreng zoenend met een ander meisje.' Persoonlijk vond ik dit wel een goed excuus, al had ik helemaal geen vriendin.

Toen Tom opeens op hield met praten keek Fay fronsend om en hoorde ze die vrouw zeggen dat ze nog eens moesten oefenen. Haar blik kruiste die van Francisco, die er, zo te horen, net zo veel zin in had als zij. Ze besloot nog wat toe te voegen. 'Mevrouw, is het niet beter om ook anderen te zien doen wat hun moeten spelen, in plaats van de aandacht alleen op ons te vestigen. Zij moeten ook een kans krijgen om tips te krijgen, toch?' Ze vond het wel slim klinken en draaide zich resoluut om. Nee, zijn lippen gingen die van haar vandaag niet meer raken. Dat hij een vriendin had kon haar vrij weinig schelen, gezien wat ze tegen elkaar zeiden en die kleine aanrakingen tussen Romeo en Julia, die zijn speelden, toch niet echt waren voor hen. Ze plofte op een stoel en sloeg haar armen over elkaar heen.

Tot mijn spijt hield de vrouw niet op met zeiken. Om haar gerust te stellen besloot ik daarom om op te staan. Ik wist niet wat die vrouw precies wou, als ik maar van dat gezeik af kwam. Ik ging met mijn hand even vluchtig door mijn haar en leunde naar Fay toe toen ik bij haar was. Met mijn rechthand leunde ik op haar leuning terwijl ik mijn linkerhand onder haar kin legde. Even zorgde ik er voor dat ze naar me op keek voordat ik mijn lippen op die van haar drukte. Ik wist niet precies waar deze actie vandaan kwam. Ik wist dat ik Fay waarschijnlijk nog miljoen keer moest zoenen, ik kon er dus nu maar beter aan wennen. Ze was zeker een mooi meisje, slechts een beetje apart af en toe. Apart is niet meteen verkeerd maar anders, gewoon anders dan ik gewend was.

Fay kreeg pas door wat hij wilde doen toen het al te laat was en zijn vingers haar kin raakten. Ze haalde diep adem en keek in zijn ogen. Ze wist dat ze hier aan moest gaan wennen, gezien die vrouw niet ophield met zeuren en ze het nog wel een paar honderd keer moesten gaan oefenen. En ze walgde er van, van dit alles. Die vrouw kon hen toch niet dwingen? Zacht kuste ze even met hem en toen brak ze de zoen af. Ze trok zich zachtjes los en keek in zijn ogen, daarna naar de vrouw. De vrouw stond enthousiast in haar handen te klappen en Fay rolde met haar ogen. Nou, nu maar hopen dat ze het voor vandaag genoeg vond en de anderen wat moesten laten zien, anders zou ze gek worden en de rol af staan. Wat misschien toch al niet zo'n slecht idee was.. Maar toch, ze zou het heerlijk vinden om Julia te blijven spelen, dat wist ze nu al. Dus misschien moest ze het maar zo laten, en de vrouw een beetje manipuleren zodat ze niet elke repetitie met hem hoefde te zoenen.

Ik ging rechtop staan toen Fay de zoen al vroeg verbrak. 'Tevreden?' vragend hield ik mijn hoofd schuin. Even enthousiast als de vorige keer klapte ze in haar handen. Ik grijnsde slechts terwijl ik naast Fay neerplofte. Ik had persoonlijk niet echt iets op Fay tegen, al waren sommige vrienden van mij niet altijd al te aardig tegen haar. Al was dat meestal zo, ik had niet altijd de aardigste vrienden. Nonchalant liet ik mijn arm rusten op de armleuning van Fay. Ik had het gevoel dat juist de vrouw ons vaak wou laten zoenen omdat ze het gevoel kreeg dat we het juist niet konden vinden. Als ik haar de indruk gaf dat we het prima konden vinden stond ze er misschien minder vaak op. En tenslotte vond ik het eigenlijk wel prima om bij Fay te zijn. Tenslotte hoorde ze niet bij die groep mensen die stilviel als ik er bij kwam staan, of die me aanstaarde.

Fay sloeg haar armen over elkaar heen en staarde strak voor zich uit. Die vrouw bleef nog een tijdje door zwijmelen over hoe goed ze wel niet bij elkaar pasten als rolspelenden, maar ze lette al niet meer op. Het knaagde aan haar dat ze hem zo vaak moest zoenen waar iedereen bij was, waarom moest het gelijk de eerste repetitiedag al? Een diepe zucht rolde over haar lippen en ze keek even naar de mensen die opstonden om hun stuk te laten zien. Een vriendin van haar, Macie, en een vriend van haar, Jim, waren twee van de vier mensen die nu een scène moesten spelen. Ze keek geconcentreerd naar hen en glimlachte tevreden toen het goed ging en ze bijna geen kritiek kregen van de vrouw. Het meisje wat zo boos was omdat Fay Julia mocht spelen, Tessa, moest nu op. Zij speelde de hofdame van de koningin en dat vond Fay eigenlijk best wel grappig. Ze merkte dat ze af en toen toch even naar hem keek.

Af en toe voelde ik haar blik al reageerde ik er niet op. Ik ging geen conclusie's trekken uit slechts blikken, aangezien ze meestal duidelijk maakte wat ze van me vond. En dat was dan ook niet al te positief. Ik grijnsde nonchalant naar de andere mensen die mij ook blikken toewierpen. Mijn blik bleef even hangen op een of andere creepy jongen, 'Je realiseert je wel dat er een stalker op 7 staat?' even keek ik op naar haar. Mijn blik wierp ik even van haar af naar de creepy jongen, aangezien ze toch wel érg dichtbij zat. Ik kende de jongen niet, al was dat natuurlijk geen wonder. Ik hield me niet bezig met nutteloze mensen, ik kende slechts zo'n 30 % van de mensen van onze school, de rest bestond niet echt voor mij.

Ze was even in gedachten verzonken toen ze opschrok van zijn stem. Haar blik gleed naar de jongen, Casper, die wel vaker bij haar in de buurt stond. Dat vond ze altijd vreselijk irritant. 'Ik zie het, volgens mij vind hij jou wel leuk' katte ze naar Francisco. En ze staarde weer naar het podium, waar de vrouw allerlei aanwijzingen gaf en hier en daar iemand hielp met het anders uitspreken van de zinnen. Ze voelde hoe de vrouw even naar ons keek en glimlachte. Fay hield haar adem in, zouden ze nu weer moeten oefenen? Maar gelukkig bleef dat moment uit. Ze haalde opgelucht adem en keek om zich heen. Nog steeds waren er mensen die Francisco en haar aan zaten te gapen, en die wilde ze het liefst een klap verkopen, zo bijzonder was het nu ook weer niet hoor. Ze rolde met haar ogen en ging even iets verzitten.

Ik fronste slechts en reageerde niet meer op haar. Zelfs als ik een poging deed om aardig te doen vond ze iets wat ik verkeerd deed. Alsof ze zocht naar fouten in mij. 'Van jou ochtend humeur moet je niet mijn probleem maken' met dat gezegt te hebben stond ik op en verliet ik de zaal. Wat maakte het mij uit hoe die andere acteerde? Het enige intressante was eigenlijk de liefde in het stuk, en aangezien alleen ik en Fay dat speelde hoefde ik niet bij de rest te zijn. Tenminste, dat was mijn theorie [Lees: smoes om er onder uit te komen]. Ik haalde een sigaret achter mijn oor vandaan en ging bij de vaste mensen staan. Ik hoorde hoe ze een roddel afbraken toen ik er bij ging staan dus ging er van uit dat het nieuws hun wel bereikt had. Dat Fay en ik gekust hadden.

Ze rolde nogmaals met haar ogen en was blij dat hij weg was. Ze stond ook op en liep naar haar vriendin toe, die niet mee speelde, maar de kostuums maakte. Toen ze het ontwerp van de jurk die ze zou dragen tijdens de bal scène zag, sloeg ze haar hand voor haar mond. Fay had nooit gedacht dat ze nog eens zo een mooie jurk mocht dragen. Ze glimlachte en zag dat ze vrouw naar haar toe kwam. Toen ze vroeg waar Francisco was haalde ze haar schouders op. Dat ze allebei een hoofdrol hadden betekende niet dat ze zijn moeder was en altijd wist waar hij was. De vrouw riep iedereen bij een en meldde dat ze morgen een uur later zou repeteren dan vandaag. Fay liep naar haar rugzak en deed die om haar schouders. Ze liep de zaal uit en nadat ze haar boeken had gepakt en haar jas had aangedaan liep ze het schoolplein op. Ze zag heus wel dat Francisco en zijn domme vrienden haar aanstaarden, en ze had geen zin om er heen te gaan om te zeggen dat ze een uur later begonnen. Dus ze liep het plein af, richting haar huis.

De volgende dag kwam ik gehaast de aula binnen. Natuurlijk had Fay het me niet verteld dat we een uur eerder begonnen. Ene Tom had me wakker gebeld, geen flauw idee wie het eigenlijk was. Terwijl ik - 10 minuten te laat - de zaal binnenliep knoopte ik mijn overhemd dicht. Het was een cadeau van Alexandra oké. En ja, ik liet me kleden door meisjes. Die hadden namelijk smaak, tenminste meer dan mij. Ik trok mijn broek lichtjes op en liet uit zag de laatste knopen van mijn overhemd over het hoofd. Mijn haar zat warrig en mijn blik was nog lichtjes vermoeid. Ik had mijn slaap nodig. 'Excuses' excuseerde ik me maar meteen voor alles wat ik nu al fout had gedaan. Ik plofte neer op de enige stoel die nog vrij was en ging slaperig met mijn hand door mijn haar. Welke idioot had besloten om een uur eerder te beginnen?

Fay keek nieuwsgierig naar hem toen hij binnenkwam. Haar vriendin had haar zo net wat verteld, en ze vond het maar niets. Ze grinnikte toen ze zag dat hij geen tijd had gehad om zich fatsoenlijk aan te kleden, maar hield daar snel mee op toen iemand haar een por in haar zij gaf. Ze wist dat het eigenlijk haar schuld was, gezien zij het hem niet had verteld, maar waarom zou ze ook? Er waren genoeg mensen die het hem hadden kunnen zeggen. Haar vriendin had haar net verteld dat ze het met Francisco had gedaan, maar eigenlijk geloofde ze er geen barst van. Waarom zou hij het met haar willen doen, en andersom? Toch ging ze anders naar hem kijken daardoor, wie weet was het wel waar. Ze trok even een vies gezicht en keek toen naar de vrouw. Die vertelde hen dat ze al snel met kostuums en décors zouden gaan oefenen, wat Fay eigenlijk wel leuk vond.

Ik luisterde maar met een half oor, ik was nog té slaperig. Toen ik te horen kreeg dat ik als eerst richting de make-up moest gaan voor proef bleef ik zitten. 'Ik denk dat ik er zonder de make-up ook wel mag zijn' sommige mensen vonden dit een teken van arrogantie. Zelf was ik het daar niet mee eens, de dingen waar je goed in was of die je mee zaten mocht je toch best zelf weten? De vrouw fronste en tuitte haar lip even nadenkend. 'Ga toch maar' was haar conclusie, alsof ze er écht even over dacht dat ik geen make-up nodig had. Met een droog gezicht stond ik op en rekte ik me uit. 'En bedankt' zei ik sarcastisch toen ik Fay voorbij liep op de weg naar de make-up tafels. Ze had het me best kunnen laten weten dat we een uur eerder zouden beginnen. Haar vriendin - die beweerde dat ze het met mij gedaan had - zag ik niet staan, al wist ik op dat moment die bewering natuurlijk niet. Ik mocht dan bij veel meiden scoren, maar er waren grenzen. Ik had grenzen, hoe wonderbaarlijk dat ook was ja.

Fay keek hem droog aan en grijnsde toen. 'Graag gedaan!' zei ze en ze rolde met haar ogen. Het feit dat haar vriendin zei dat ze het met hem had gedaan maakte het dat ze hem nog raarder vond, wie deed het nu met iemand die je niet eens kende? Ze schudde haar hoofd en keek hem na. Hij wist dat hij knap was en dat irriteerde haar, hij hoefde niet zo met zichzelf te koop te lopen. Zacht neuriede ze een melodietje en tokkelde met haar vingers op de stoelleuning. Toen hoorde ze de vrouw zeggen dat ze haar haren moest laten doen en ze knikte langzaam. Het zat toch goed voor het oefenen? Ze haalde haar schouders op en liep naar Maaike en Jim, die zich met haar haren bezig zouden houden. Terwijl ze stilletjes in de stoel zat, dacht ze na over wat ze allemaal nog moesten oefenen, voordat ze het stuk gingen opdragen. Toen ze klaar was, had ze haar haren mooi zitten en liep ze weer naar de vrouw, ze ging zitten en luisterde naar haar. Vandaag zouden ze per tweetal een stuk opdragen aan de rest.

Nadat ik afgepoederd was werd mijn haar gedaan. Persoonlijk vond ik mezelf er gay uit zien, maar je zou je verbazen als je wist hoeveel meisjes jongens leuk vonden die gay waren. Ik stond op en ritste ergens een script vandaan. Gistere had ik geen tijd gehad om het uit mijn hoofd te leren, feest bij Jackson. Ik had eigenlijk altijd wel feesten wat dus weer een afschuwelijk slecht excuus was. Ik keek op toen ik een paar mensen hoorde praten en zag hoe ze hun stukje voordeden aan de rest van de mensen. Ik grinnikte slechts even, als ik zo een gezicht had zou ik het ook maar verbergen met grapjes. Mijn ogen dwaalde in dat proces even af en bleven haken bij Fay. Ze was mooi, nu nog mooier dan gewoonlijk. Ik vergat dat altijd, dat zij ook een heel mooi meisje was. Om niet te staren deed ik alsof ik moest hoesten en wende ik vervolgens mijn blik af. Ik begon echt een nerdje te worden, jezus.

Fay slaakte een diepe zucht. Waarom moest alles in tweetallen? Die vrouw kwam naar haar toe en vertelde haar doodleuk dat ze vond dan zij en Francisco vandaag nog een paar keer moesten zoenen, om het nog realistischer te laten lijken. Maar het was helemaal niet realistisch, want ze voelde niets voor hem, en hij niets voor haar. Ze knikte maar om die vrouw tevreden te stellen, en zuchtte opgelucht toen ze weg liep. Waar sloeg dat nu weer op? Die vrouw vond het gewoon leuk om naar hen te kijken ofzo. Ze stond op en liep naar hem toe, ze wist dat hij haar op dit moment waarschijnlijk haatte omdat ze hem niet had verteld dat ze eerder begonnen. 'Zeg, ik heb me toch wat gehoord' zei ze met een kleine grijns. En ze vertelde wat haar vriendin, Maria, haar had wijsgemaakt. 'In ieder geval, we moeten zo nog even samen oefenen, als we weer iets voor moeten doen..' Ze keek hem aan en wilde zich al weer omdraaien, maar iets in zijn mooie ogen zorgde ervoor dat ze wilde blijven kijken.

'Neem plaats' beval ik Fay meer dan dat ik het vroeg. 'Ik en wie?' herhaalde ik met een opgetrokken wenkbrauw. Ik was nooit zo dronken dat ik het met iemand deed die ik niet kende. Ik deed het nooit eigenlijk met vreemden of zelfs met elk meisje dat zich aan me aanbood - vertrouw me dat zijn er te veel. - Nee, meisjes die jou willen zijn nooit interessant, slechts de meisjes die jou niet willen zijn interessant. Fay dus, al liet ik mijzelf niet toe om dat te denken. En zelfs als ik het zou denken zou het geen zin hebben, ze haatte me, daar was ik nu wel achter. 'Nee ik heb het niet gedaan met je vriendin' Oké, het was wel charmerend dat iemand zo een roddel bedacht maar toch. Ik was geen monkey slut, nope.

'Zeg, gaan we nu al bevelen geven?' snauwde ze naar hem, maar ze ging toch zitten. Meer omdat ze benieuwd was of het nu klopte of niet, dan dat ze hem een plezier wilde doen. 'Jij en Maria' mompelde ze. Ze grinnikte toen hij zei dat het niet waar was, ze had het wel gedacht. Maria was gewoon jaloers op haar, ze had al langer een vette crush op hem, en nu mocht Fay met hem zoenen, en nog best vaak ook nog. En hoe vaak Fay haar ook probeerde te overtuigen dat ze best wilde ruilen, Maria geloofde het niet. Nou ja, dan niet toch. 'Oke, ik vond het al vreemd' zei ze en ze lachte eventjes. Ze tokkelde even met haar vingers op de leuning maar stopte daar al snel weer mee. Fay keek even naar hem en zag dat zijn ogen iets speciaals hadden waardoor ze wilde blijven kijken. Ze wendde haar blik af naar het podium waar de eerste twee mensen begonnen te acteren.

Ik stond op maar wachtte geduldig op haar. 'We moeten op, tenminste zo. Dan kunne we beter in de coulisse wachten' ik hield mijn hoofd schuin en liep er vervolgens heen. De coulisse was dat deel waar de doeken hingen, waar je geduldig wachtte tot je opmocht. In stilte en rust natuurlijk. Op dit moment was het verlaten, wat voor mij perfect uitkwam. In een opwelling duwde ik haar zacht tegen de muur en drukte ik mijn lippen even op die van haar. Vervolgens liep ik naar het deel waar we wél te zien waren voor het publiek en begon ik met mijn tekst. Wat ik met die kus achter de schermen precies bedoelde wist ik zelf niet eens. Ik wist slechts dat ik niet het type was om me in te houden, als ik iemand wou dan ging ik er voor.