Orpg. Manon und Judith. ♥

Fay slaakte een diepe zucht en knikte. 'Ja, ja ik kom al.' Ze stond op en liep achter hem aan naar de coulisse, waar het lekker rustig was. Ze was aan het kijken naar de twee mensen die hun scène aan het spelen waren toen ze voelde hoe hij haar tegen de muur drukte en zijn lippen die van haar beroerden. Haar hart maakte een sprongetje maar al snel was het voorbij en kwam ze weer bij haar positieven. Wat dacht hij wel niet? Dat hij haar zomaar kon zoenen? Op elk moment wanneer hij het maar wilde? Ze slaakte een diepe zucht en toen besefte ze dat ze het podium op moest. Terwijl ze het podium op liep zei ze haar tekst op en keek naar hem.

Met plezier speelde ik mijn deel. Bang voor een afwijzing was ik eigenlijk niet, al moest ik dat volgens mij wel zijn. Ze zou het meisje kunnen zijn die me afwees, als ze dat wou tenminste. Ik wist niet hoe zij over mij dacht, blijkbaar gokte ik nog enigszins kans te hebben. Anders had ik het natuurlijk nooit gewaagd. Ik herinnerde me nog goed uit het script hoe we zo opnieuw moesten zoenen. Een zoen meer of minder achter de schermen maakte dus niet uit. Nonchalant pakte ik haar hand vast, daaraan trok ik haar zacht tegen me aan zodat ik met mijn andere arm om haar middel kon. 'Nog mijn excuses' fluisterde ik, voor de vorige kus excuseerde ik me natuurlijk. Al had ik er weinig spijt van. Ik drukte mijn lippen opnieuw op die van haar, dit keer met een glimlach. Misschien begon ik hier wel plezier in te krijgen.

Fay speelde het stuk vol overgave, ze hield van acteren. Je kon iemand zijn die je normaal niet was en je zo heerlijk uitleven. Het was geweldig om je in een bepaald karakter te verdiepen en dat te spelen. Toen ze zich bedacht dat ze zo moesten zoenen, had hij haar al vastgepakt en verstond ze iets wat op "mijn excuses" moest lijken. Ze grijnsde eventjes en sloot haar ogen toen ze zijn lippen op die van haar voelde. Haar hand rustte op zijn schouder en zijn hand om haar middel voelde best wel fijn. Ze bedacht zich dat ze hem alleen nog had gekust, niet getongzoend, maar eigenlijk had ze daar ook geen problemen mee, want het hoefde voor het stuk niet te intiem te worden, toch. Ze stopte de zoen en deed een paar passen achteruit. Nadat ze de laatste zin van de scène had gezegt, draaide ze zich gelijk om en liep de coulisse in, in de scène stond ook dat Julia weg liep, dus dat kwam goed uit.

Nadat ze de kus verbrak en het podium afliep keek ik even afwachtend om naar de lerares. Een grote glimlach op haar gezicht zei genoeg. Met mijn beide handen in mijn broekzakken liep ik Fay achterna, de coulisse in. Ik twijfelde eerst even of ik naar haar toe moest gaan, vervolgens besloot ik dat niet te doen. Als zij nog iets tegen me te zeggen had dan kon ze dat doen. Ik wist eigenlijk amper wat haar reactie was geweest. Niet dat dat dan ook echt goed zichtbaar was geweest, tenslotte was ze van ons 2 de beste speler. Ik en acteren was gewoon niet zo'n top combinatie, al zei ik het zelf.

Fay schonk hem een klein glimlachje en liep toen het trappetje af de zaal in. Dat de lerares hen niet terugriep zei genoeg, ze hadden het goed gedaan. Fay liep de gang in en liep toen de toiletten in. Nadat ze naar de wc was geweest en haar handen had gewassen, checkte ze zichzelf in de spiegel en deed haar haren even goed. Toen ze terug was, stonden er twee vrienden van haar op het podium en ze bleef op een afstand naar hen kijken. Ze glimlachte en sloeg haar armen over elkaar. Toen hun klaar waren liep ze naar een stoel voorin de zaal en ging daar zitten. Ze stak haar duim op naar Felicia en keek op de klok. Over tien minuten begonnen hun gewone lessen, Fay had eerst scheikunde.