Orpg. Cynthia en Judithh.

William
Ik grinnikte zacht. 'Hm, dan is het goed.' Ik zuchtte zacht toen ze zei dat ik geen zin had en volgde haar voorbeeld door me ook achterover te laten zakken in de kussens. 'Geloof me, dat heb ik wel.' mompelde ik geirriteerd. Zeker als zij me zo probeerde te verleiden. 'Ik kan alleen niet leven met de gedachte dat ik je misschien pijn doe aan je schouder. Dus, daar gaan we nog even mee wachten.' zei ik tegen haar. 'En ik weet dat ik liefe ben, duh.' lachtte ik.

'Wat is dan het probleem? Gisteren heb je me ook geen pijn gedaan.' Glimlachend ging ze boven hem hangen en drukte haar lippen op zijn borstkas. 'Wacht, ik zal je laten zien dat ik gewoon alles nog kan doen wat ik wil.' Ze trok haar tshirt voorzichtig over haar ene arm en rustte even uit, waarna ze die gemakkelijk van zich af liet glijden. 'Ik zei toch dat het kon.' Ze sprak verontwaardigd en boog zich naar hem toe, om hem vervolgens vurig te zoenen.

William
Ik zuchtte zacht en keek haar aan. 'Ik wil het gewoon niet, ik wil je geen pijn doen.' mompelde ik. 'Gisteren kon ik niet helder en gezond nadenken, was ik egoïstisch genoeg om alleen aan mezelf te denken, vandaag dus niet.' Mijn blik werd alleen maar nog meer bezorgd toen ik zag dat ze moest uitrusten. 'Nee, een andere keer. Nu niet.' zei ik resoluut en haalde haar van me af. 'Sorry.' mompelde ik en drukte mijn lippen kort op haar voorhoofd.

'Argh' zuchtte ze geërgerd en ze keek hem boos aan. 'Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik geen porseleinen pop of een beertje ben? Ik kan echt wel wat hebben hoor!' Ze stond kwaad op en pakte een badjas die ze voorzichtig aan trok, om vervolgens naar beneden te lopen en daar aan de tafel te gaan zitten. Ze was er even helemaal klaar mee, als hij nou een goede reden had, maar nee. Zuchtend pakte ze een tijdschrift en begon te lezen.

William
Ik zuchtte zacht toen ze kwaad op me werd. Maar dat had ik ergens wel verwacht. Dat meisje was een en al hormonen. Na een tijdje stond ik op en volgde haar naar beneden. Ze zat met haar rug naar de trap toe, iets te lezen. Ik liep naar haar toe, sloeg mijn armen om haar middel en steunde met mijn kin op haar goede schouder. 'Wat lees je?' vroeg ik nieuwsgierig.

Ze sloeg haar ogen neer toen ze zijn armen om haar middel voelde. 'Hou op, jij bent gemeen, ik kan niet boos op je blijven. En ik lees een tijdschrift' mompelde ze. Ze drukte zichzelf tegen hem aan en opende haar ogen weer. Zachtjes trok ze hem naar zich toe en drukte een kus op zijn wang, waarna ze ging liggen op de bank en verder ging lezen. 'Moet ik vanavond koken of doe jij het?' vroeg ze lachend.

William
Ik grinnikte zacht toen ze zei dat ze niet boos op me kon blijven. 'Dat weet ik wel, daar ben ik veel te goed voor.' lachtte ik en grijnsde breed toen ze een kus op mijn wang gaf. Ik ging op de stoel zitten waar zij op zat en draaide me om met mijn gezicht naar haar. 'Kook jij maar, ik bak er toch niks van.' grapte ik. Ik volgde haar voorbeeld door ook een tijdschrift te nemen en begon er in te bladeren.

'Zeg he, je wilt geen seks omdat mijn arm dan weer pijn doet, maar ik mag wel met één arm gaan koken? Lekker ben jij' zei ze lachend en ze bladerde naar de volgende pagina, die ze zorgvuldig bekeek. Toen slaakte ze een verveelde zucht en gooide het blad op tafel. 'Ik verveel me' zei ze terwijl ze naar hem keek terwijl hij las. Hij was lief en leuk. 'Je bent knap' fluisterde ze.

William
'Ohja juist.' besefte ik. 'Dan eten we jou gewoon wel op.' zei ik en wiebelde met mijn wenkbrauwen. Ik bladerde verveeld door het boekje waar bijna niks interessants in stond. Dat had je nu eenmaal bij vrouwenblaadjes. Ik grinnikte zacht en keek op naar haar. 'Jij bent ook heel knap.' antwoordde ik en glimlachte naar haar. Ze was ook knap, het mooiste meisje dat ik ooit was tegengekomen.

Glimlachend keek ze hem aan en stond ze op. 'Als jij niets weet om te doen dan vermaak ik mezelf wel' lachtte ze en ze kroop naast hem op de bank. Haar gezicht bracht ze wat dichter bij die van hem en toen drukte ze heel zachtjes haar lippen op die van hem, waarbij haar hand die van hem zocht en nadat ze die had gevonden wikkelde ze haar vingers om die van hem, zodat ze hem goed vast kon houden.

William
Ik leunde achteruit op de bank en glimlachte even toen ze bij me kwam liggen. Ik sloeg mijn arm om haar middel en drukte haar zo voorzichtig een beetje dichter tegen me aan. 'Ik hou van je, weet je dat?' fluisterde ik tegen haar lippen en deed met mijn hand een pluk haar achter haar oor.

Ze knikte tevreden en streelde met haar vingers langs zijn onderbuik, ze wist dat ze hem pestte, maar het was haar manier van wraak nemen dat hij haar lichtelijk gekwetst had net. 'Ik hou ook van jou' fluisterde ze terwijl haar hand naar zijn nek gleed om daar zachtjes te strelen, en haar tong zocht die van hem, om er vervolgens een spelletje mee te spelen.

William
Ik keek haar even geirriteerd aan toen ze met haar vingers langs mijn onderbuik streelde. 'pestkop' mompelde ik zacht tegen haar lippen. Ik liet mijn vingers door haar haar glijden en glimlachte toen ze zei dat ze ook van mij hield. 'Mooizo' zei ik opgewekt en drukte haar nog een beetje dichter tegen me aan.

Ze grinnikte en drukte kusjes op zijn lippen toen ze merkte dat hij niet echt meezoende. Ze kon geen genoeg van hem krijgen. Toen hun lippen elkaar niet raakte mompelde ze 'eigen schuld, jij pestte mij net ook hoor' en ze moest weer lachen. Haar hand legde ze tegen zijn borst en ze drukte zichzelf omhoog. Ze stak haar tong uit en kroop van hem af, waarna ze eigenwijs de trap op liep en zichzelf op het bed liet vallen. Een diepe zucht rolde over haar lippen.

William
Ik beet zacht op haar onderlip en grinnikte. 'Hm, daar heb je misschien gelijk in.' lachtte ik. Mijn grijns werd breder en ik beet zachtjes op haar tong toen ze die uitstak. Ik liet haar los toen ze opstond en naar boven ging. Ik zuchtte even en zakte onderuit op de bank. Ik sloot mijn ogen en ging wat makkelijker liggen.

Ze sloot haar ogen en dacht diep na. Waarom kwam hij niet ook gewoon boven? Een diepe zucht rolde over haar lippen en ze stond op. Ze liep weer naar beneden en pakte zijn hand vast, ook al had hij zijn ogen dicht. 'Alsjeblieft, doe nou niet zo gemeen.' Ze trok hem overeind en trok hem gewoon mee naar boven. 'Irritant jochie' lachtte ze.

William
Ik voelde haar hand om de mijne en ik ging zitten. 'Ik doe niet gemeen.' lachtte ik. Ik zuchtte en stond op toen ze me overeind probeerde te trekken en volgde haar naar boven. 'Waarom moet ik nou meegaan?' vroeg ik en grinnikte zacht. Er ging toch niks gebeuren, ik had haar gisteren al genoeg vermoeid. 'Irritant meisje' lachtte ik en porde zacht in haar zij.

'Ik ben niet irritant, jij bent gewoon raar, ik ken echt geen jongens die zo een aanbod afslaan hoor. En hou alsjeblieft op met denken dat je mij pijn doet of dat ik moe word, dat is pech en het is toch niet zo.' Ze duwde hem zachtjes op het bed en kroop op hem, waarna ze hem kusjes in zijn hals begon te geven en met haar vingers naar zijn broekrand gleed.

William
Ik grinnikte. 'Ik ben ook specialer dan alle andere jongens.' zei ik en plofte neer op het bed. Ik zuchtte zacht toen ik door had wat ze van plan was. 'Je bent echt verslaafd, weet je dat?' lachtte ik. 'En trouwens, wie doet zo'n dingen nu 's morgens? Dan ben je meteen uitgeput voor de rest van de dag.' babbelde ik tegen haar toen ze mijn hals aan het kussen was.

'Ik wil je gewoon laten zien dat ik graag dicht bij je ben, maar als je het echt niet wilt dan doen we wel niks.' Ze zuchtte en ging recht op zitten, en nadat ze hem even aangekeken had stond ze op en draaide zich om. 'Ik ga even wandelen, en waag het niet om me achterna te komen. Ik zie je straks wel, oke?' Ze glimlachte en liep de deur uit, om naar beneden te gaan en vervolgens naar buiten te komen. Ergens kwam een schaamgevoel naar boven.

William
Ik keek haar aan en zuchtte zacht. 'Ga nou niet weg, gevoelig meisje.' zuchtte ik. Ik wou mijn armen om haar middel slaan om haar dichter tegen me aan te trekken maar het was te laat en ze was al buiten mijn bereik. Ik zuchtte even zacht, liet mijn hoofd op het kussen vallen en staarde naar het plafond. Waarom gaf ik niet gewoon toe? Ze zou er echt niet van sterven ofzo. Ik was zo'n zak en kon mezelf wel slaan omdat ik haar opnieuw gekwetst had.

Nadat ze een uurtje of wat had rondgelopen besloot ze dat het tijd was om terug te gaan en ze beende naar haar huis terug. Toen ze eenmaal binnen was merkte ze dat het donker in huis was. Zou hij echt weg zijn gegaan? Angst greep om haar hart en ze was bang dat ze hem gekwetst had, ze wilde hem niet kwijt. Ze wist het wel, ze kon gewoon geen relatie aangaan, ze kon het niet. Ze maakte een lamp aan en ging op de bank zitten.

William
Ik was natuurlijk in slaap gevallen op haar zachte bed. Ik draaide me om zodat ik een beetje makkelijker zou liggen. Ik voelde geen matras onder me en met een harde bonk kwam ik terecht op de grond. 'verdomme' mompelde ik versuft, nog half in slaap. Ik ging zitten en keek om me heen. Mijn blik richtte zich op het klokje op haar nachtkastje. Er was al een heel uur verstreken. Had ik echt zo lang geslapen? En waarom was ze nog niet terug? Had ik haar echt zo hard gekwetst?

Ze hoorde een harde bonk boven zich en haar hart begon van angst sneller te kloppen. Wat als er een inbreker was? Ze bleef op de bank zitten en keek verschrikt rond, met die arm kon ze natuurlijk niets. Haar hand reikte naar een mes dat nog op tafel lag van vanmiddag en ze bleef zo stil zitten. Waar was William als je hem nodig had? Een haast onhoorbare zucht rolde over haar lippen.

William
Ik kroop weer in het bed en legde me gemakkelijk. Als ze nog altijd niet terug was, zou dat een teken zijn dat ze alleen wou zijn. Dan ging ik haar niet storen. Ik was niet iemand die zichzelf opdrong aan anderen. Als ze me terug wou zien, zou ze wel hierheen komen. Ik nam haar hoofdkussen, dat veel zachter was dan het andere legde mijn hoofd er op. Het deken legde ik alleen over mijn benen, want het was veel te warm om een deken helemaal over je heen te leggen, en viel weer in slaap.