Orpg. Cynthia && Judith. x

Ze keek even moeilijk en schudde haar hoofd. 'Nee, mijn ouders zijn gescheiden, vandaar dat mijn moeder verhuist is. Ze is terug naar het dorp waar ze geboren is, en ik blijf hier in de stad met mijn vader. Maar ik ben wel op zoek naar mijn eigen appartementje eigenlijk.' Ze schoot in de lach toen hij vroeg om een kusje en boog naar voren. Ze keek hem diep in zijn ogen aan en sloot ze. Toen haar lippen bijna die van hem raakten duwde ze hem echter naar achteren en ging ze normaal zitten. Plagen he. Ze keek voor zich en grijnsde.

Lucas
Ik glimlachte naar haar. 'Alleen wonen? Ben je daar niet nog wat jong voor?' vroeg ik met een glimlach en keek haar even aan. Plagen, plagen. Net zoals zij bij mij deed. Ik zuchtte zacht toen ik haar adem tegen mijn wang voelde prikken. Haar lippen waren op nog geen halve centimeter van de mijne voor ze me een zachte duw gaf. Daar hield ik wel van, van al dat verleiden enzo. 'Grr' gromde ik zacht en net zo verleidelijk, en ging zelf ook terug gewoon zitten.

'Niet als ik morgen achttien word en nog lang geen appartement heb gevonden' zei ze met een glimlachje en ze keek hem aan toen hij gromde. 'Ja, ik kus geen vreemden' zei ze lachend en ze legde haar hand op zijn been. 'Maar ik moet gaan, ik help papa vanavond met koken dus ik zie je misschien nog wel Lucas, en anders niet.' Ze zei het zoals het was en dat was ook precies hoe Fay was. Ze stond op en stak haar hand uit. Ze zwaaide en liep weg.

Lucas
Ik keek haar lichtelijk verbaasd aan. 'Word je morgen achttien?' vroeg ik nieuwsgierig en grinnikte zacht. Haar verklaring dat ze geen vreemden kustte was gestoord. 'Spijtig dat je moet gaan.' zei ik zacht. Ik grijnsde breed toen ik een ingeving kreeg en liep achter haar aan. 'Wacht' zei ik snel. 'Voor als ik je morgen niet zou zien. Gelukkige verjaardag' zei ik met een kleine glimlach. Ik gaf twee kussen op haar wang en een net in haar mondhoek zodat ik haar lippen ook net niet raakte. 'Geen vreemden kussen' zei ik met een glimlach en zwaaide nog even naar haar voor ik zelf ook wegliep.

Eindelijk was het dan zover: ze werd achttien. Glimlachend stond ze met haar cocktail op het terras, vrolijk pratend met de mensen die ze kende. Haar familie, de meesten dan, en haar vrienden waren allemaal gekomen en ze voelde zich goed. De cadeautjes die ze had gekregen stonden op een tafel uitgestald, gezien ze het café hadden afgehuurd en dus rustig van alles gebruik konden maken. Ze dacht aan gisteren, toen ze zijn lippen bijna op die van haar had gevoeld en haar glimlach werd breder. Toen voelde ze een tikje op haar schouders, en keek toen ze zich omdraaide in de ogen van Marcel. 'Hai' zei ze vrolijk.

Lucas
Ik liep eenzaam en alleen door de straten van onze stad. In de verte hoorde ik gelach, gerinkel van glazen en vrolijk gebabbel. Ik draaide me om en begon naar het geluid toe te lopen, misschien nog een feestje waar ik niet van afwist dat ik kon bijwonen ofzo. Ik zag een gezellig caféetje en op het terras zag ik.. 'Fay' riep ik opgewekt en liep naar haar toe. Ik grinnikte. 'Gelukkige verjaardag' zei ik met een brede grijns en gaf haar weer drie kussen op dezelfde manier die ik gisteren gedaan had, tja, ik moest toch elke kans aangrijpen die ik had.

Ze keek hem glimlachend aan toen ze zijn stem hoorde. Het was gewoon eng dat ze die stem nu al herkende. 'Hee, Lucas. Nog vreemden gekust?' zei ze plagend voordat ze wat te drinken in zijn handen drukte. Ze keek op toen ze een arm rond haar middel voelde en zag een vreemde uitdrukking in de ogen Marcel staan. 'Wat is er aan de h..' vroeg ze verbaasd,maar voor ze haar zin kon afmaken voelde ze zijn lippen al op die van hem. Verbaasd over het feit dat Marcel dat deed was ze in een soort verstandsverbijstering en ze sloot haar ogen, om hem zacht terug te kussen. Ze hoorde het gejoel om zich heen niet en liet haar drankje per ongeluk uit haar handen vallen, wat haar op liet schrikken en waarna ze hem los liet om hem aan te staren.

Lucas
Ik keek verbaasd op toen die sukkel die ik omver gelopen was zijn lippen ongewenst, zeker door mij, op de hare drukte. Mijn blik veranderde van geschokt naar geamuseerd, naar opnieuw geschokt tot uiteindelijk naar woedend. 'Raak niet te opgewonden van 'r, hier om af te koelen' beet ik hem toe en gooide mijn drankje uit over zijn hoofd. Dus, een vreemde kon ze niet kussen maar een achterlijke, lelijke standdaardjongen wel? Tss. Ik negeerde het gemompel van de jongen en liep naar binnen om me tussen het dansende volk te vermengen.

Voordat ze doorhad wat er precies gebeurde stond Marcel haar beteuterd aan te kijken en was Lucas er al weer vandoor. Woede flamde in haar op en ze legde haar hand op de schouder van Marcel. 'Ik ga een handdoek voor je halen' fluisterde ze terwijl ze hem op een stoel neerplantte. Ze keek verontschuldigend naar de mensen, waar ze van hield, boos mompelden en zich afvroegen wie die jongen was. Ze liep naar binnen, waar ze naar de bar liep en om een handdoek of theedoek vroeg. Haar ogen zochten Lucas terwijl ze wachtte.

Lucas
Ik kon zien aan haar blik dat ze er niet blij mee was. Tja, eigen schuld. Had ze me gisteren maar niet half moeten verleiden. Na een tijdje gedansd te hebben, nouja, gewoon wat staan in het midden van het kleine zaaltje besloot ik iets te drinken. Ik liep naar de bar en ging op een van de kruks zitten. Iets verder zag ik Fay staan. Ik zwaaide kort naar haar en bestelde een drankje.

Toen ze een handdoek had gekregen bedankte ze de ober en liep ze naar Lucas toe. Dat hij nog durfde te zwaaien naar haar. 'Dat flik je nooit meer bij mijn beste vriend, Lucas.' Ze zei het kalm, maar je kon de ongehouden woede in haar stem heel goed horen. 'Ik vind hem niet eens leuk, ik vind jou veel leuker. Want dat was toch waarom je het deed? Je was jaloers, is het niet? Nou, je mag eens voelen hoe hij zich voelde net.' Ze pakte het glas met het drinken erin wat hij net besteld had en gooide de inhoud in zijn gezicht. Ze zette het glas terug op de bar en bestelde een nieuwe voor hem, waarna ze zich omdraaide en terug naar buiten liep. Ze gaf de handdoek aan Marcel en ging op een stoel zitten, ver bij iedereen vandaan.

Lucas
Ik keek haar schamper aan. 'Beste vriend?' zei ik en schoot in de lach. 'Je kust niet met je beste vrienden.' zei ik tegen haar. Het was wel een compliment dat ze mij veel leuker vond, maar het was ook te begrijpen vergeleken met die dweil. 'Misschien was ik inderdaad jaloers ja, wat ga je eraan doen dan?' vroeg ik uitdagend. Mijn mond viel geschokt open toen ze het glas leeggoot over me, maar toch nog een nieuw bestelde. Ik vroeg ook een handdoek en veegde mijn gezicht af.

Ze staarde voor zich uit terwijl de ober haar een nieuw drankje kwam brengen. Nadat ze hem bedankt had liep ze naar Marcel toe en gaf het hem. 'Sorry van Lu..' zei ze, maar voordat ze haar zin af kon maken drukte hij zijn lippen weer op die van haar. Nu duwde ze hem echter zachtjes van zich af en keek hem spijtig aan. 'Ik wil je geen pijn doen en doen alsof ik je meer dan als vriend zie, Marcel' fluisterde ze. Hij knikte tot haar opluchting en draaide zich om. Fay liep naar een muurtje en ging erop zitten.

Lucas
Ik beet even op mijn lip. Iets wat een slechte gewoonte was, omdat het een beetje meisjesachtig was. Nu zat ik hier toch maar alleen te zitten. Dan kon ik net zo goed naar huis gaan. Ik dronk mijn drankje op en stond op. Ik baande me mezelf een weg door de mensen en zag iets verder Fay alleen op een muurtje zitten. Ik liep voorzichtig naar haar toe en keek haar aan. 'Ik ga maar eens, naar huis' zei ik tegen haar. Ik drukte voorzichtig mijn lippen even tegen haar wang als teken van afscheid en draaide me dan om.

'Ik haat je Lucas' zuchtte ze diep en ze stond ook op. Toen liep ze achter hem aan en pakte zijn hand vast. 'Dat doe je nooit meer, want het sloeg helemaal nergens op. Ik wil dat je je excuses aan bied aan Marcel' zei ze rustig en ze keek hem doordringend aan. Ze liet zijn hand los en sloeg haar armen over elkaar, boos op zichzelf omdat ze boos op hem moest zijn maar dat niet kon blijven. Alleen hoefde hij dat niet te weten.

Lucas
Ik glimlachtte een beetje toen ze zei dat ze me haatte. 'Mooi, want haat is een uiting van passie.' zei ik zacht. Mijn vingers krulden zich om de hare toen ze mijn hand vastnam. Ik keek haar vastberaden aan toen ze zei dat ik mijn excuses moest aanbieden aan die plant van daarnet. 'Nee' zei ik meteen. 'Doe het zelf maar, maar niet in mijn plaats. Het spijt me niet.' zei ik koopig, de zak.

Zachtjes kneep ze met haar vingers in zijn hand en glimlachte toen haar hand weer vastpakte. Echter verdween die glimlach snel toen ze zijn woorden hoorde. 'Ik wil het, Lucas, het sloeg nergens op wat je deed. Alleen maar door die jaloerzie die helemaal nergens op sloeg.' Ze trok haar hand los en duwde hem richting Marcel. 'Ik meen het Lucas, ik wil dat je je excuses aan bied.'

Lucas
Ik keek naar onze handen en zuchtte zacht toen ze begon te zeuren. 'Nee' zei ik resoluut. Ik trok haar hand voorzichtig los toen ze me richting van die jongen begon te duwen. 'Vergeeet het maar' Ik besloot eerlijk te zijn. 'Kijk, ik ben een jongen wiens ego te groot is om kruiperig mijn excuses aan te gaan bieden aan een of andere plant.' zei ik tegen haar.

'Dat is dan heel jammer, Lucas.' Haar blik werd ijzig en ze liet hem snel los. 'Ik dacht dat jij misschien anders was.' Ze draaide zich om en liep geen eens terug naar haar familie en vrienden om daarmee te feesten, nee de stemming was verpest. Ze had echt gedacht dat hij misschien anders was dan de andere jongens, en niet zijn eigen trots voorop stelde maa ook aan anderen dacht. Ze begon richting haar huis te lopen en voelde zich best wel rot.

Lucas
'Spijtig genoeg ben ik niet anders.' zei ik zacht. Ik keek haar teleurgesteld na toen ze vertrok. Ik bleef haar nakijken tot ze weg was en draaide me zelf ook om en vertrok. Leuk, mijn avond was helemaal verpest omdat ik te koppig was om toe te geven. Ik keek naar mijn voeten terwijl ik naar huis begon te lopen. Tja, wat ik nog ging doen vanavond? Niet veel, er was ook niet veel te doen. Misschien zou ik wat bellen met Judith, om de tijd te doden.

Fay liep regelrecht naar de cafetaria toe en bestelde een frietje voor zichzelf. Toen liep ze naar huis, om het daar op te eten. Wat een domper, ze had gehoopt dat ze misschien vannacht wel bij hem zou kunnen slapen, maar als hij zo was, dan wilde ze het niet meer. Zuchtend nam ze nog een paar happen en staarde toen een tijdje voor zich uit. Wat zou ze eens gaan doen om zich niet te hoeven vervelen vanavond? Stappen? Hm.. dat was nog niet eens zo'n slecht idee.

Lucas
Ik was opgelucht dat ik eindelijk nog eens kon uitgaan. Echt uitgaan, zonder naar verjaardagsfeestjes te gaan waar ik lelijke jongens het mooiste meisje zag kussen. Ik neuriede zacht mee op de muziek die al tot buiten te horen was. Toen ik binnekwam kreeg ik een stempel die aangaf dat ik betaald had. Ik besloot meteen iets te gaan drinken. Ik bestelde een biertje dat ik, warm in een plastic bekertje, kreeg.

Nog steeds een beetje boos omdat hij niet gewoon wilde toegeven dat hij fout zat, liep Fay naar de dichtst bij zijnde feestruimte en liep ze, na betaald te hebben, naar binnen. Haar plan was om even flink dronken te worden, zodat ze alles kon vergeten en morgen met een schone lei kon beginnen. Dus ze liep naar de bar en bestelde daar een cocktail, die ze gulzig naar binnen slokte. Toen bestelde ze een wodka en deed daar wel wat rustiger mee. Ze keek even om zich heen, een kandidaat uit zoekende.

Lucas
Ik keek op toen ik het bekende magere, kleine figuur van Fay naar binnen zag komen. Ze bestelde vrijwel meteen een cocktail die ze naar binnen goot om daarna whiskey te bestellen. Oké, het plan was dud duidelijk, iemand zou hier dronken worden vandaag. Ik ging gemakkelijker zitten op mijn barkruk en nam een slokje van mijn bier. Mijn blik kon ik niet van haar afhouden, zo mooi vond ik haar.

Ze dronk het spul uit het glas leeg en zette het op de bar,waarna ze zich op de dansvloer mengde. Ze vond het prima dat een jongen die ze goed kende zijn armen vrijwel onmiddelijk om haar middel heen sloeg, maar toen hij haar wilde kussen hield ze hem op afstand. Ze wilde maar één iemand kussen, en die persoon was hier nu niet. Ze lachte en danste er op los.