ORPG) Separated by the Berlin Wall.

Timo volgde haar bewegingen en gezien hij haar vaak genoeg in haar ondergoed had gezien, had hij niet echt de neiging om zijn blik van haar perfecte, maar te dunne, lichaam af te wenden. Hij perste zijn lippen op elkaar en besloot toen dat hij ook maar beter kon gaan slapen, gezien Ivy en Derk samen weg waren gevlucht. Hij trok zijn shirt en broek uit en liep even in zijn boxer door de kamer waarna hij in het bed naast Hayley ging liggen, waardoor er nog 2 bedden naast elkaar over waren.

Ivy opende haar ogen weer en glimlachte toen terwijl ze nadacht over zijn droom. "Hmm, met een rijke oude man trouwen, hem vermoorden, het geld erven, dan trouwen met de jongen waarvan ik houd en een gezin stichten," zei ze met een brede grijns en prikte kort even in zijn zij. "Kom, laten we maar even terug gaan," zei ze zachtjes en klom van zijn schoot af om hem daarna met een glimlach aan te kijken.

Al snel viel ze in slaap, nadat ze nog slaap lekker tegen hem had gezegt. Na een tijdje begon Hayley te bewegen in haar slaap en kroop ze half op hem, haar hoofd op zijn borstkas en haar hand naast haar hoofd. Onbewust glimlachte ze, nu was alles goed. Haar ademhaling ging rustig en regelmatig op en neer, en ze merkte niets meer van de dingen die om haar heen gebeurden.

Derk grinnikte en duwde een plukje haar achter haar oor. 'Jij bent echt gemeen meisje, heel erg gemeen.' Toen knikte hij en pakte haar hand vast, om vervolgens met haar terug te lopen naar huis en naar binnen te gaan. Het was stil, dus hij nam aan dat Timo en Hayley al sliepen, en toen hij de woonkamer in liep en haar hand los liet moest hij grijnzen toen hij zag dat ze inderdaad sliepen, en hoe.

Een glimlach stond op Timo's lippen toen hij voelde dat Hayley zo wat boven op hem kwam liggen en doezelde weg toen hij naar haar rustige ademhaling luisterde. Hij voelde nog vaagjes hoe de vlinders in zijn maag te keer gingen en sloot toen zijn ogen om weg te zakken naar dromenland, terwijl zijn ademhaling rustig werd. Hij krulde zijn arm om haar middel en hield haar dicht tegen zich aan.

Toen ze eenmaal binnen waren sloot Ivy de deur af en liep toen achter Derk aan de woonkamer in, waar ze vertederd naar Hayley en Timo keek. "Wat lief," fluisterde ze zachtjes en keek even naar Derk met een glimlach. Ze pakte een nachthemd en trok haar kleren uit om deze vervolgens aan te doen. Ze keek even naar Derk en liep naar hem toe waarna ze een kus op zijn wang drukte. "Slaap lekker," zei ze met een glimlach om vervolgens in het bed langs Hayley te kruipen.

Hij had nog geknikt en was rood geworden door haar lippen die kort zijn wang hadden geraakt. Toen was hij gaan slapen en had een waanzinnige droom gehad, over dat hij en Ivy samen een gezin hadden en samen oud werden. Is dat normaal voor een jongen van negentien jaar oud? Toen hij wakker werd hoorde hij dat er nog wat mensen sliepen, maar hij wist niet wie. Hij rolde op zijn zij en staarde naar het prachtige gezicht van Ivy terwijl een glimlach op zijn lippen verscheen.

Haar borstkas ging regelmatig op en neer, wat aangaf dat Hayley nog rustig sliep. De zonnestralen die door het gordijn heen drongen konden haar net niet wakker maken. Onbewust lag ze toch erg fijn, in zijn armen, al kreeg ze dat dan niet helemaal mee. Ze rolde iets om waardoor ze iets van hem afgleed.

Een zucht rolde over haar lippen terwijl Ivy droomde. Ze rolde een beetje richting Derk in haar slaap en nestelde zich tegen hem aan zonder dat ze zich het realiseerde. In haar droom drukte Derk voorzichtig zijn lippen op de hare en nog slapend krulden haar mondhoeken om tot een tevreden glimlach.

Met een zucht opende Timo langzaam zijn ogen en knipperde toen de zon hem verblindde. Even keek hij om zich heen en grijnsde tevreden toen hij Hayley in zijn armen zag liggen. Ook merkte hij dat Derk wakker was en strekte even zijn nek om hem aan te kijken en veel betekend naar hem te lachen.

Ze was wakker geworden van zijn beweging en opende haar ogen. 'Goedemorgen' mompelde ze slaperig en ze kroop dicht tegen hem aan. Ze wist niet of hij dat erg vond of niet, maar het licht deed pijn aan haar ogen. 'Wacht eventjes.' Ze stond op en liep naar haar tas toe, waar ze haar bril uit pakte en die op haar neus zette. Hayley hoefde niet altijd een bril, alleen af en toe als ze last had van haar ogen. Haar hand haalde ze door haar haren en ze keek naar Derk en Ivy, waarna ze teder glimlachte.

Derk grijnsde toen hij naar Timo keek en streelde zachtjes door Ivy haar haren toen ze dichter tegen hem aan kroop. 'Goedemorgen' fluisterde hij zachtjes. Wat voelde het ontzettend goed om haar in zijn armen te hebben liggen, dicht tegen zich aan. Hij wilde dat ze wakker werd zodat hij in haar mooie ogen kon staren, maar van de andere kant, dan zou ze hem los laten en dat wilde hij ook weer niet.

Toen Ivy een prachtige stem hoorde knipperde ze met haar ogen en geeuwde even waarna ze recht in het gezicht van Derk en glimlachte even toen ze zich realiseerde dat ze tegen hem aan lag. "Goedemorgen," zei ze met een glimlach en ging toen rechtop zitten, simpel weg omdat ze niet wist of ze nu niet een beetje te aanhankelijk bezig was. "Goedemorgen," herhaalde ze toen ze Hayley en Timo ook wakker zag en grijnsde toen.

Een koud en alleen gevoel bekroop Timo toen Hayley zich losmaakte uit zijn armen en op stond. Een glimlach verscheen op zijn lippen toen hij haar met haar bril zag. Timo vond dat niet veel mensen een bril konden dragen, maar Hayley stond het. Maar ja, Hayley was dan ook het mooiste, liefste, geweldigste meisje dat hij kende en zodra hij dat dacht merkte hij dat zijn wangen rood kleurden. "Good morning," reageerde hij vrolijk.

Een verlegen glimlachje verscheen op haar lippen toen ze zich bedacht dat ze waarschijnlijk de hele nacht tegen hem aan had gelegen. Ze duwde haar bril wat verder op haar neus nadat ze even de slaap uit haar ogen had gewreven, en ze moest gapen, waarbij ze snel haar hand voor haar mond deed. Ze wilde Ivy even spreken, maar wist niet zo goed hoe ze Timo en Derk de kamer uit moest krijgen. Ze dacht diep na.

Derk keek even naar Ivy die net wakker was en hij glimlachte teder. Wat was ze lief! En schattig ook nog. Hij grijnsde als een gek en stond op. 'Wij gaan ontbijt maken, toch Timo?' Hij grinnikte en keek even naar Hayley. Ze ging hoe dan ook wat eten, al zou hij het in haar mond moeten stoppen. Gapend liep hij naar de keuken, waar hij brood begon te zoeken en vrolijk begon te neurien. Het was alsof Ivy hem vrolijker dan normaal maakte.

Timo knikte instemmend als reactie op Derk's voorstel en stond op waarna hij naar de keuken liep. Dat hij slechts in zijn boxershort rond liep liet zijn wangen even rood kleuren, maar hij wist dat ze allemaal hem wel vaker zo hadden gezien, maar toch voorkwam dat niet dat hij zich gegeneerd voelde, vooral dankzij het bijzijn van Hayley. "Dus, wat gaan we maken?" Zei hij met een lachje.

Ivy keek even naar Hayley en glimlachte terwijl ze naast zich op het matras klopte. "Wat is er gisteravond gebeurd?" Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze terug dacht aan toen ze Timo en Hayley tegen elkaar gekropen op het matras had zien liggen. Een glimlachje verscheen kort op haar lippen terwijl ze terug dacht hoe ze wakker werd in Derk's armen. Had ze zich ooit beter gevoeld dan toen?

Hij was met zijn gedachten bij Ivy, en het drong pas later tot hem door dat Timo tegen hem praatte. 'Huh, wat zeg je? Oh, ik denk gewoon iets van toast of zo, als dat in huis is? Of heb jij een beter idee?' Hij grinnikte terwijl zijn huid nog steeds tintelde van Ivy die in zijn armen had gelegen, haar warme huid tegen die van hem aan. De vlinders in zijn buik vlogen nog steeds enthousiast heen en weer.

'Ik ben echt zo dom, ik snap niet dat jullie met mij kunnen omgaan.' Ze glimlachte eventjes naar haar en ging naast haar zitten, maar gelijk ging ze al liggen om vervolgens naar het plafond te staren. 'Ik heb zoiets stoms gezegt, terwijl ik dat helemaal niet wilde zeggen! Ik wilde gewoon zeggen dat ik ze had gemist, en in plaats daarvan zeg ik dat ik met Timo wil vrijen?' Ze fluisterde, Derk en Timo hoefden niet te weten waar ze het over hadden. Ze kreunde even bij gedachte aan haar blunder en keek Ivy aan.

Ivy's mond viel van verbazing open toen ze hoorde wat Hayley haar vertelde. "Nee, dat heb je toch niet echt gedaan?" Zei ze langzaam maar toen ze Hayley hoorde kreunen realiseerde ze zich dat het een grapje was. "Wat.. wat heeft hij geantwoord?" Zei ze zachtjes en keek naar de keuken terwijl ze even glimlachte bij de gedachten van Derk's armen om haar heen.

Timo knikte instemmend en begon toen te zoeken naar het toast-apparaat door verschillende kastjes open te maken waarna hij opeens weer iets bedacht. Grijnzend draaide hij zich naar Derk toe en trok een wenkbrauw op. "Dus eh.. jij en Ivy," zei hij triomfantelijk en sloeg zijn armen over elkaar terwijl hij Derk veel betekend aankeek.

'Jij en Hayley' kaatste hij terug. 'Hoe zit dat dan weer?' Hij grijnsde en schoot daarna in de lach. Hij kon heus wel zien dat Timo stapelgek op haar was, dat kon zelfs een blinde nog merken. Hij pakte een tomaat en een komkommer uit de schaal die op het aanrecht stond en begon er plakjes van te snijden, om daar vervolgens een sandwich van te maken. 'Is het toast apparaat al klaar?' vroeg hij zonder Timo aan te kijken, omdat hij brood pakte om te roosteren.

'Ja, ik ben zo dom he, maar nee, hij dacht dat het een verspreking was dus hij heeft er geen antwoord op gegeven.' Ze sloot haar ogen en voelde dat haar wangen weer iets rood kleurden. 'Ik voel me echt zo een sukkel. Maar goed, genoeg over mij, vertel maar eens over jou zelf, Ivy' zei ze lachend terwijl ze recht ging zitten en een hand door haar haren haalde. Ze wist dat Ivy soms onzeker was, maar zei er niet vaak iets over, omdat ze bang was om haar boos te maken. Ze glimlachte naar haar.

Timo trok een wenkbrauw op terwijl hij lachte en met zijn hoofd schudde. "Draai er niet omheen," zei hij grijnzend en pakte het toast apparaat die hij op het aanrecht zette om vervolgens de stekker in het stopcontact te steken. Hij staarde even uit de keukendeur naar Hayley, die hij net kon zien en glimlachte. Even richtte hij zijn blik op Derk en grinnikte weer.

Ivy hoorde gelach uit de keuken komen en grijnsde tevreden dat de jongens het nog steeds zo goed met elkaar konden vinden. "Hmm, Timo is ook niet de slimste," mompelde Ivy terwijl ze voor zich uit staarde en toen weer naar Hayley keek. "Hoe bedoel je?" Zei ze zachtjes en knabbelde op haar onderlip om haar wangen die licht rood kleurden te verbergen.

Derk keek hem met een lach aan en schudde zijn hoofd. 'Ik draai er helemaal niet om heen, ik denk dat je kunt zeggen dat ik Ivy net zo leuk vind als jij Hayley.' Grinnikend ging hij verder met alle spullen voor het ontbijt op tafel te zetten. Grappig eigenlijk als je zag dat hij nog heel goed wist waar alle spullen in haar kastjes stonden. 'Ook voor Hayley klaarzetten?' Hij dekte de tafel voor vier personen en deed al het brood en de sandwiches in een bak, waarna hij de meiden riep en ging zitten.

Ze opende haar mond om te zeggen dat ze Timo de slimste persoon vond die ze had ontmoet in haar leven, maar bedacht zich omdat dat waarschijnlijk iets te geobsedeerd over zou komen. 'Nou, precies zoals ik het zeg' zei ze lachend en haar ogen straalden. 'Ik vind jullie ontzettend lief samen. Een grimas verscheen op haar gezicht toen Derk hen riep. 'Vertel straks maar' zei ze met een zucht waarna ze op stond en naar de keuken liep, waar ze ging zitten aan tafel en met een vies gezicht naar het eten keek.

Ivy voelde hoe haar wangen nog roder werden en stond snel op terwijl ze naar de keuken keek waar ze van de ene jongen naar de andere keek om vervolgens breed te grijnzen. "Het ziet er lekker uit," complimenteerde ze de twee terwijl ze op een stoel ging zitten en geruststellend haar hand op Hayley's arm legde en keek haar aan. "Gewoon een paar hapjes," zei ze en richtte haar blik toen op Derk, om vervolgens snel weer naar haar bord te staren.

Ongerustheid stroomde door Timo's aderen toen hij Hayley zag. Was het raar dat hij nog steeds schrok van haar dunheid? Hij kon zijn blik gewoonweg niet van haar afwenden en besloot toen maar even bij iedereen een sandwich op het bord te zeggen. Hij hoorde wat Ivy tegen Hayley zei en moest zich inhouden om niet te roepen dat ze het helemaal moest opeten, maar besloot zich in te houden. Toen iedereen eten op het bord had glimlachte hij even en keek weer naar Hayley, alsof zijn ogen persé niet meer zonder haar mooie gezicht konden.

Ze frunnikte met haar vingers aan het brood en zuchtte diep toen ze iedereen naar zich zag staren voor een moment. Hayley pakte een stukje komkommer en een stukje van de plak ham die op de sandwich zaten, en stopte die in haar mond. Toen nam ze een klein hapje van het hele ding, en voelde zich misselijk worden. Ze slikte een gemene opmerking in en schoof het bord iets van zich af. 'Ik kan het niet' mompelde ze zachtjes.

Derk keek even naar haar prachtige gezicht, hoe lief was ze tegen Hayley. Hij keek naar Hayley, die na wel geteld één hapje al niet meer hoefde en zijn blik werd ongerust. Ze moest echt gaan eten, anders zaten ze hier dadelijk nog maar met z'n drieën, en hij maakte geen grapje. Dat wilde hij dus echt voorkomen, uit alle macht. 'Hayley, alsjeblieft?' mompelde hij zachtjes terwijl hij aan zijn eigen brood begon. Hij had honger als een paard, waarom kon zij dat niet hebben?

De tranen stonden Ivy eerder bij dan het lachen toen ze zag hoeveel moeite het haar beste vriendin kostte om zo weinig naar binnen te werken. "Waarom heb je dit jezelf aan gedaan?" Zei ze en merkte dat haar stem trilde en beet hard op haar onderlip om niet als een jankend rot wijf over te komen, maar het deed haar zoveel pijn dat ze dit niet had tegen gehouden.

Timo at langzaam wat van zijn eten en bleef stil terwijl hij wachtte op het antwoord van Ivy's vraag. Het was duidelijk dat deze zich schuldig voelde en zich af vroeg waarom ze dit niet had kunnen voorkomen. Een beetje afwezig staarde hij voor zich uit terwijl hij op de toast kauwde, wachtend op Hayleys antwoord.

Hayley schrok van de schuldgevoelens die duidelijk te horen waren in haar stem. 'Ivy, het is niet jouw schuld' zei ze fel en ze keek haar doordringend aan. 'Ik weet niet waarom ik dit mezelf heb aan gedaan, maar ik weet wel dat ik het niet expres heb gedaan, denk je dat ik dit leuk vind? Denken jullie allemaal serieus dat ik dit leuk vind, om zielig gevonden te worden?' Ze keek verbaasd en sloeg haar armen boos over elkaar heen.

Derk keek naar Hayley en naar Ivy. Ivy, die zo boos op zichzelf leek te zijn omdat ze het niet eerder gezien had, Hayley zo boos op hen omdat ze haar waarschijnlijk niet begrepen. Althans dat dacht hij. Hij zweeg, het leek hem het beste als hij niets zei, gisteravond was hij ook al uit zijn slof geschoten en of dat nu de beste oplossing was wist hij ook niet. Stilletjes at hij zijn brood op.

"Het is wél mijn schuld, voor een deel in ieder geval," reageerde Ivy geïrriteerd, "als ik beter op je had gelet dan was dit niet gebeurd." Ze sloeg bedroefd haar ogen neer en schudde ongelovig haar hoofd. "Waarom eet je niet meer, je was altijd zo mooi, altijd de persoon tegen wie ik op keek en nu.." Ze stopte met praten en keek Hayley toen recht aan. "En nu ben je jezelf kapot aan het maken."

Timo schrok van Hayleys woorden, waarna Ivy's woorden ook een schok gaven. Het deed hem zo veel pijn om zijn twee beste vriendinnen zo gebroken te zien. Maar zijn hart, die klopte voor Hayley en toen Ivy zei dat Hayley zichzelf kapot aan het maken was, wist hij niet wat hij moest doen. Zonder Hayley.. zonder haar zou ze het niet redden. Hij at nog een beetje en haalde toen wat ongemakkelijk adem.

'Hou op Ivy, alsjeblieft' zei ze met verstikte stem. Ze wilde niet horen dat ze lelijker was dan eerst, dat wist ze zelf ook wel. Waarom dacht iedereen dat ze het expres deed? Haar moeder ook al, die had haar een hele preek gegeven. 'Ik denk dat ik beter naar huis kan gaan' mompelde ze en ze schoof haar stoel naar achteren, waarna ze haar kleren aantrok in de kamer en op de badkamer haar haren borstelde. Boos veegde ze haar tranen van haar wangen. Ze wilde helemaal geen medelijden, want ze was absoluut niet zielig.

Derk keek Ivy aan en legde zijn sandwich op zijn bord. Hayley was nog steeds mooi, vond hij dan, al vond hij Ivy mooier. Waarom zag Ivy haar als voorbeeld, dat hoefde helemaal niet, ze was goed zoals ze was. Hij keek Hayley na en kuchtte even. 'Gaat het Ivy?' mompelde hij zachtjes terwijl hij met zijn vingers aan het tafelblad friemelde.

Ivy stond boos op en liep regelrecht naar de badkamer waar ze de deur achter zich op slot deed en haar armen voor haar borst kruiste terwijl ze boos naar Hayley keek. "Ik laat je niet gaan voordat je me verteld waarom je jezelf dit aandoet." Zei ze met gemaakte rust en liet haar ogen over Hayleys lichaam glijden en perste gefrustreerd haar lippen op elkaar.

Timo keek de twee na en keek toen naar Derk. "Dit gaat zo niet goed komen," zei hij zachtjes waarna hij ook op stond en naar de badkamer liep. Hij drukte de deurklink omlaag maar merkte dat de deur op slot zat en kreunde gefrustreerd. Hij liet zich tegen de deur naar beneden zakken en sloot zijn ogen terwijl hij probeerde te horen wat er binnen gebeurde.

Derk keek hen ongerust na en knikte. Hij wilde er niet achteraan gaan, want dan zou het echt niet beter gaan. Nee, hij kon zich er maar beter niet tegen aan bemoeien. Hij stond op, liet het eten zo liggen als dat het lag en liep naar de woonkamer, waar hij zich begon aan te kleden en daarna liep hij even naar buiten. Waarom deden ze opeens zo? Hij vond het niet leuk dat zijn beste vriendinnen boos op elkaar waren en hij beet op zijn lip.

Ze schrok zich kapot toen ze de deur open hoorde gaan, waarna haar ogen zich vernauwden tot spleetjes. 'Ik zeg toch dat ik het niet expres deed, ik weet niet, het is er zo ingeslopen toen mama... toen mama..' Ze keek haar boos aan en veegde woedend haar tranen weg. 'Laat maar' mompelde ze, en ze keek Ivy aan. 'Ik weet niet hoe ik er van af kom' fluisterde ze gebroken. 'Sorry dat ik zo dun ben geworden, maar ik kan er niets aan doen.'

"Wees gewoon eerlijk tegen me!" Riep Ivy boos en merkte dat er een traan over haar wang liep. "Waarom vertrouw je me niet Hayley?" Zei ze daarna zachtjes en wendde haar blik van het meisje voor zich af en richtte haar ogen op de grond. Ze kon er gewoon niet meer tegen, ze wilde naar Derk toe. Of nee, ze wilde weg. Ze kon hier niet zijn, nu haar vrienden hier waren en al die problemen die ze mee brachten. Ze kon het gewoon niet aan.

Timo merkte dat Derk niet achter hem aan was gekomen, wat hem verbaasde. Als hij hetzelfde voelde voor Ivy, als hijzelf voor Hayley, moest hij dan niet hier zijn om haar op te wachten. Hopen dat het goed kwam, tussen hen beide. Timo wist niet precies wat er speelde en liet zijn hoofd zakken.

Hij was zo bang dat ze zo een erge ruzie zouden krijgen dat hij moest kiezen. Kiezen tussen zijn twee beste vriendinnen. Dat ze hem en Timo dwongen om te kiezen. Dat kon hij niet, hij wilde dat niet en hij zou het niet doen ook niet. Toch, wist hij diep in zijn hart dat hij voor Ivy zou kiezen, simpel weg omdat hij echt niet zonder haar kon. Ook al zouden de gevoelens niet wederzijds zijn, dan zou hij zich wel vermaken door alleen al naar haar te kijken.

Toen ze zag dat haar vriendin het niet meer aankon besloot Hayley sterk te zijn, voor haar vriendin die ze al zo lang kende. 'Shht, Ivy' suste ze en ze sloeg haar armen om haar heen. Zachtjes trok ze haar dicht tegen zich aan en streelde over haar rug. 'Papa is weg, papa is bij zijn minnares in het Westen en mama neemt elke dag een andere vent mee naar huis, en kan niet van de drank af blijven.' Ze mompelde het. 'Gaat het wel goed met jou?' vroeg ze oprecht bezorgt.

Ivy sloeg haar armen om Hayley heen en snikte. "Ik kan het gewoon niet aan Hayls," fluisterde ze en beet op haar onderlip. "Ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik wil je zo graag helpen maar.. je vertelde het me niet." Ze liet Hayley weer los en veegde haar tranen weg terwijl ze naar haar vriendin keek. "Ik ben gewoon zo bang dat je zo weinig eet dat je.. dat je uiteindelijk.. dood gaat," zei ze met een trillende stem.

Met zijn hoofd op de grond gericht dacht Timo terug aan vroeger. Ze waren altijd al een hechte groep geweest, met z'n vieren hadden ze zich tot nu toe overal doorheen kunnen slaan. Maar deze problemen, die waren groter dan ze ooit eerder hadden ervaren. Het was altijd perfect geweest en nu.. nu was het weg. Waren we maar eerder terug gekomen, bedacht hij bij zichzelf.