ORPG) Separated by the Berlin Wall.

'Ik ga niet dood' zei ze met een felle blik in haar ogen. Ze wist niet dat haar vriendin zo bezorgd om haar was en dat deed best wel veel pijn. 'Het komt wel weer goed, uiteindelijk. Ik vertelde het niet omdat ik wist dat je je rot voelde over je ouders en zo, en ik wilde het niet nog erger maken.' Met haar vinger veegde ze de tranen van de wangen van Ivy af en ze keek haar aan. 'Je bent nog steeds mijn allerbeste vriendin en ik hou van je Ivy' ze glimlachte hoopvol.

Derk stond op, na nog een paar rondjes te hebben gelopen liep hij naar boven. Toen hij boven was en Timo voor de deur zag staan, trok hij een wenkbrauw op en keek hem aan. 'Wat gebeurt er?' vroeg hij zachtjes. Hij wilde dat alles goed kwam. Ergens wilde hij iemand de schuld geven, en hij neigde naar Hayley, maar hij wist niet wat er aan de hand was, dus hij kon niemand de schuld geven.

Ivy liet haar handen langs haar heupen vallen en beet op haar onderlip. "Je hebt het me alleen maar moeilijker gemaakt door het voor me te verzwijgen, maar Hayls, ik houd ook van jou, je bent mijn beste vriendin, ik kán niet zonder je." Fluisterde ze en liep naar de deur die ze van slot af haalde. "Ik wil.. ik wil dat je bij me intrekt." Zei ze uiteindelijk en deed de deur open waar ze de twee jongens zag staan en veegde haar tranen weg.

De laatste woorden van Ivy kon Timo goed verstaan en hij glimlachte even. Hij had zich om niks druk gemaakt, die twee konden zich maar al te goed redden. Met een zucht sloeg hij zijn armen om Ivy heen om vervolgens haar weer los te laten en naar Hayley te lopen en drukte haar tegen zich aan. "Gaat het?" Fluisterde hij en streek een pluk haar uit haar mooie gezichtje.

Ze voelde de tranen over haar wangen stromen en haar hart liep over van liefde voor dit meisje. Ze was zo blij dat ze vriendinnen waren. 'Als dat zou mogen, dat zou ik dat heel erg fijn vinden' fluisterde ze zachtjes en ze sloeg haar armen om Ivy heen voordat Timo dat deed. Toen ging het echter heel snel en stond ze in zijn armen. Ze keek in zijn ogen en knikte. 'Ja, het gaat wel' fluisterde ze heel zachtjes. 'Dankjewel, en sorry, sorry voor alles' mompelde ze. Zou ze hem vertellen wat ze voor hem voelde? Nee, dat durfde ze niet meer na gisteren, en ze drukte haar hoofd tegen zijn schouder aan.

Derk keek opgelucht toen hij hoorde dat Ivy wilde dat Hayley bij haar kwam wonen, hij wist niet wat er was, maar zo te zien was alles weer goed. Hij haalde zijn hand door Hayley's haar en tilde Ivy daarna op. 'Gaat het een beetje met je, lieverd?' Hij droeg haar naar beneden, Timo wilde vast wat privacy om te praten, en hij eigenlijk ook. Beneden zette hij haar in een stoel en grijnsde. 'Eerst eten jij.'

Ivy voelde verschillende armen om zich heen, kort maar krachtig waarna ze werd opgetild en een bekend gevoel door haar lichaam vloeide. Het was alsof er een sensor in haar lichaam zat die haar bloed sneller liet lopen wanneer Derk haar slechts even aanraakte. Toen hij haar in een stoel zette glimlachte ze liefdevol en knikte terwijl ze verder at. Wat moest ze zonder hem?

Met een hand streelde Timo door haar zijde zachte haren en hij keek haar aan. "Ik hoorde dat je hier in gaat trekken," zei hij tevreden en sloot zijn ogen terwijl hij genoot van dit moment, dat hij haar gewoon even in zijn armen kon houden. "Het maakt niet uit Hayls, zo lang je maar niets meer voor ons verbergt," zei hij zachtjes.

Ze knikte gelukkig en keek hem aan. 'Timo, ik wil dat je me helpt weer te kunnen eten. Ik zie nu in dat ik de mensen om me heen erg bezorgd heb gemaakt en dat was mijn bedoeling niet.' Ze keek hem aan en streelde met haar vingers over zijn wangen. Waarom zag hij niet in dat ze zo veel van hem hield? Dat was zo veel makkelijker dan het hem gewoon vertellen, dat durfde ze niet. Toen gaf ze hem een stevige knuffel en glimlachte verlegen.

Derk keek naar haar en glimlachte breed. Wat was ze toch mooi, en lief. In haar ogen was te zien dat ze zich echt druk maakte om haar vriendin en dat vond hij geweldig, niet dat hij het leuk vond dat ze bijna ruzie hadden, maar hij vond het lief dat ze zo bezorgd was, het toonde dat ze écht om haar gaf. Hij kon zich geen leven meer zonder haar voorstellen, zo zeker was hij van zijn liefde voor haar.

Even keek Timo haar aan en langzaam ontstond er een brede grijns op zijn lippen. "We beginnen gewoon makkelijk, yogurt etc." Zei hij enthousiast en drukte haar dichter tegen zich aan terwijl hij grinnikte toen ze zijn wang streelde. Waarom deed ze het alleen maar uit vriendschappelijkheid? Wanneer kwam het moment dat hij eindelijk zijn lippen op de hare kon drukken?

Ivy merkte dat Derk naar haar aan het kijken was en bloosde lichtjes terwijl ze het laatste beetje op at. "Ik moet zo naar mijn werk," zei ze een beetje teleurgesteld, maar ze wist maar al te goed dat zij en Hayley nu de kosten voor vier personen moesten verdienen, hoewel haar ouders wel iedere twee weken een klein bedragje naar haar stuurde, maar dat was niet meer genoeg.

'Nee, moet je echt werken?' Hij zuchtte teleurgesteld en ruimde de tafel af. 'Wat jammer, ik wilde met je gaan pickicken, maar dat kan morgen ook nog. Moet ik gaan rondkijken of ik zolang ik hier slaap ook wat inkomsten kan krijgen?' Hij glimlachte en haalde een hand door zijn haar. Hij kon niet zonder haar en Hayley, en Timo was superbelangrijk voor hem, maar toch wilde hij net iets liever bij Ivy zijn dan bij hen.

Ze glimlachte toen hij zo super enthousiast was en trok haar hand verlegen terug. 'Timo? Ik meende wat.. nee laat ook maar.' Ze bloosde lichtjes en draaide zich om. 'Zullen we naar beneden gaan?' mompelde ze een tikkeltje beschaamd. Hij was zo lief, en ze wilde hem niet afschrikken door nog een blunder te maken, dus ze hield wijselijk haar mond. 'Dankjewel voor alles wat je tot nu toe al voor me hebt gedaan.'

Even keek Ivy op en schudde toen haar hoofd. "Jullie zijn mijn gasten," zei ze simpel en ruimde de tafel samen met hem af waarna ze zich weer in haar saaie grijze jasje hees. Ja, het klonk goed, picknicken met Derk, maar geld ging - helaas - voor. Even liet ze haar blik weer op Derk rusten en glimlachte naar hem. "Tot vanavond," zei ze en liep naar buiten terwijl zijn gezicht in haar gedachten bleef rondspoken.

Timo keek Hayley nieuwsgierig aan en glimlachte even bemoedigend. "Ja kom," zei hij en greep haar hand vast terwijl hij naar haar bedankje luisterde en zijn vrije hand op stak om de woorden af te wenden, figuurlijk. "Ik heb nog niks gedaan en ik doe het graag," zei hij met een brede glimlach waarna hij kort een kus op haar voorhoofd drukte en haar mee naar beneden nam.

Ze hoopte stiekem dat hij haar niet gelijk wilde laten eten, maar wist diep van binnen dat hij dat wel zou doen. Ze slaakte een kleine zucht omdat ze wist dat ze het nu niet langer meer kon uitstellen, maar het zou moeilijk worden. Een opgeluchte zucht rolde over haar lippen toen ze zag dat alles afgeruimd was, zo kon hij haar niet al te uitgebreid laten eten. De vlinders in haar buik kropen steeds iets verder omhoog en ze wilde hem zo graag vertellen wat ze voor hem voelde, maar ze wist het niet. 'Waar is Ivy?' vroeg ze verbaasd toen ze Derk alleen zag.

Derk zwaaide haar na en besloot haar vanavond als ze kapot terug kwam van haar werk, een ontspannende massage te geven, dat verdiende ze wel. 'Is alles weer goed tussen jullie?' vroeg hij toen hij Hayley en Timo hand in hand naar beneden zag lopen, waardoor hij veelbetekenend grijnsde naar Timo. Hij miste Ivy nu al, waarom kon ze niet gewoon een dag vrij krijgen?

Met een somber gevoel liep Ivy de vertrouwde, maar o zo saaie weg naar haar werk waar ze zichzelf incheckte en haar plaats achter de kassa innam. "We sluiten vandaag eerder," hoorde ze de stem van de vervangende filiaalmanager zeggen. Een glimlach verscheen op haar lippen en haar hart sloeg een slag over terwijl ze dacht aan het feit dat ze Derk weer eerder kon zien en ging snel aan de slag.

Ongerust keek Timo even naar Hayley toen deze zuchtte en klopte bemoedigend op haar schouder terwijl hij Derk's grijns negeerde. "Is het ooit slecht geweest dan," reageerde hij met een grijns en ging aan de tafel zitten terwijl hij na Hayleys woorden om zich heen keek, op zoek naar Ivy. "Werken misschien?" Opperde hij waarna hij naar Derk keek. "Misschien moeten wij ook maar een baan zoeken." Mompelde hij.

'Ik had het over Ivy en Hayley' lachtte hij en hij grinnikte toen Timo zijn grijns negeerde. 'Ja, ze is werken, en dat had ik ook al aangeboden maar dat wilde ze niet. Wij waren haar gasten, zoiets zei ze.' Glimlachend ging hij op de bank zitten en pakte een boek dat op de tafel lag, hij sloeg het open en begon aandachtig te lezen, maar toch zaten zijn gedachten ergens anders, bij het moment dat hij haar straks weer kon zien, in haar mooie ogen kon kijken.

Met een klein zuchtje liet ze zich op een stoel zakken en keek hem bang aan. 'Ik ben bang,Timo' fluisterde ze zachtjes. 'Ik wil niet dat jullie een baan zoeken' mompelde ze. Dan zouden ze alleen maar minder tijd voor elkaar hebben en daar had Hayley niet de behoefte aan, ze had ze nodig. Stuk voor stuk, maar Timo toch het meest, want Timo was de persoon waardoor haar hart sneller ging kloppen.

Ivy merkte dat ze moe was, maar haar verlangen om Derk weer te zien hield haar staande terwijl ze de winkel opende en weer achter de kassa ging staan om de vroege klanten te helpen. Echter bleef zijn glimlach maar in haar hoofd rondspoken tot ze uiteindelijk een dromerige glimlach op haar lippen kreeg.

Even keek Timo twijfelend naar Hayley terwijl hij nadacht. "We kunnen jou en Ivy toch moeilijk alles alleen laten betalen," zei hij langzaam terwijl hij haar rustig over de rug van haar hand streelde en even naar Derk keek. Misschien konden ze wanneer de twee meisjes werkten klusjes in de omgeving doen, of in ieder geval maar iets om geld binnen te halen.

Haar vingers verstrengelden zich automatisch met die van hem, het voelde al bijna of ze een stel waren. Was dit gezond? Ze glimlachte en verdronk heerlijk in zijn prachtige ogen. 'Het lukt ons wel' zei ze zelfverzekerd, en ze deed haar bril af. Haar ogen hadden nu genoeg rust gehad en ze glimlachte naar hem. 'Ik heb medelijden met Ivy, ik zou echt niet kunnen werken nu.'

Derk keek naar ze en glimlachte liefkozend, ze waren zo leuk samen. Hij wilde Ivy zo graag weer zien dat zijn hart pijn deed. Zou hij haar lunch mogen brengen? Of mocht ze dan naar huis? Hij wist niet hoe dat nu geregeld was, maar hij wilde zijn armen weer om haar heen kunnen sluiten. 'Hayley, ga je wat eten nu?' vroeg hij lief, en toch een beetje dwingend, hij wilde haar niet kwijt.

Een glimlach verscheen op Timo's gezicht toen hij voelde hoe Hayley haar vingers met de zijne verstrengelde en keek toen Derk aan. "Ik ga haar helpen, maak je geen zorgen," zei hij geruststellend waarna hij weer naar Hayley keek om haar bewegingen te volgen. Wat was ze toch mooi. Eigenlijk was het wel raar, dat hij stapel gek was op Hayley en Derk op Ivy. Alsof het voorbestemd was.

Ivy hielp klanten, vulde de voorraden aan en zorgde ervoor dat de winkel er netjes en verzorgd eruit zag. De tijd ging echter langzaam, alsof het haar wilde pesten, waardoor ze bij elke minuut die verstreek weer op haar horloge keek. "Moet je weg ofzo?" Sneerde de stem van de vervangende filiaalmanager door de winkel waarna ze ontkennend nee schudde, bang om haar baan kwijt te raken.

Ze knikte toen ze naar Derk keek en speelde even met de vingers van Timo. Al van kleins af aan moest ze iets in haar handen hebben, anders werd ze gek. Ze keek hem aan en voelde dat ze rood werd. 'Ik wil een beetje vla' mompelde ze bang, maar toch vol goede moed. Haar vrije hand haalde ze door haar haren heen en ze keek Derk aan. 'Zal ik Ivy ophalen of doe jij het?'

'Ik doe het' zei hij glimlachend terwijl hij de bewegingen van hun handen volgde. Hij keek veelbetekenend naar Timo en wenkbrauwwiebelde vervolgens voor een moment. Met een glimlach keek hij naar haar en knikte enthousiast, waarna hij naar de kasten liep en een schaaltje met vla voor haar neus neerzette. 'Ik ben even lezen hoor' zei hij lachend terwijl hij weer op de bank kroop en het boek open sloeg.

Verveeld staarde Ivy voor zich uit. "Kan ik geen vrij krijgen?" Vroeg ze aan de baas die haar spottend aankeek. "Natuurlijk kan dat, maar dan hoef je ook niet terug te komen." Reageerde deze bot waarna Ivy knikte en weer plaats nam achter de kassa. Een oude man deed er tien minuten over om af te rekenen en het werd steeds drukker.

Met een glimlach keek Timo naar Hayley die zei dat ze wel wat vla lustte. Hij was er blij mee dat ze het zelf aanbood, want aan de ene kant vond hij het heel erg moeilijk om haar ergens tot toe te zetten. Hij was benieuwd naar hoeveel ze zou eten, of ze het überhaupt wel zou eten. Maar misschien had het gesprek met Ivy haar wel goed gedaan en wist ze nu hoeveel zorgen iedereen om haar maakte.

Hayley keek hem aan en pakte de lepel vast in haar hand. Ze merkte dat haar arm trilde en ze keek hem aan. 'Niet loslaten' mompelde ze, waarmee ze doelde op haar hand die de zijne nog steeds vast had. Ze deed wat vla op de lepel en bracht die naar haar mond. Ze slikte en stopte het toen in haar mond. Met een vies gezicht slikte ze het door en ze rilde even. 'Gadverdamme' fluisterde ze zachtjes.

De letters dansden voor zijn ogen, hij was best wel moe. Zou hij even gaan slapen? Nee, hij wilde Ivy ophalen. Een blik op de klok vertelde hem dat het nog maar een half uurtje duurde voor ze klaar was en hij glimlachte toen hij zich bedacht dat hij haar dan weer vast zou kunnen houden. Hij was echt erg! Zijn gevoelens voor haar waren zo sterk dat het soms pijn deed.

Derk. Derk. Derk. Dat was het enige wat door Ivy's gedachten ging terwijl ze de boodschappen van de klanten scande en hen liet betalen. Soms had ze honger wanneer ze keek naar de lekkernijen die de mensen kochten. Nog een kwartier, hield ze zichzelf voor en staarde naar de klok. Zou Derk haar komen ophalen? Een glimlach verscheen op haar lippen en gekuch duidde aan dat mensen aan het wachten waren.

Natuurlijk zou Timo haar hand vast blijven houden, vooral ze het nu vroeg. Hij streelde met zijn duim over haar handpalm. "Kom Hayls, het valt best mee," zei hij zachtjes en herinnerde zich dat ze 6 dagen niet had gegeten, dus dat ze toch nog wel en beetje honger zou moeten hebben.. toch? Hij wist niet precies hoe het allemaal in elkaar zat en richtte dus maar zijn blik op haar terwijl hij bemoedigend naar haar knikte.

Met heel veel moeite kreeg ze dan uit eindelijk vijf happen naar binnen, toen hoefde ze echt niet meer. 'Mag ik alsjeblieft stoppen' smeekte ze hem en ze kneep krampachtig in zijn hand. 'Dit is zo vies' fluisterde ze zachtjes en ze schoof het schaaltje van zich af. 'Ik wil vanavond wel iets anders proberen maar ik hoef echt niet meer.' Ze sloeg haar ogen neer en beet op haar lip.

Derk stond op en riep naar hen tweetjes dat hij Ivy op ging halen, dat ze zo terug zouden zijn. Glimlachend en met vlinders in zijn buik liep hij naar het winkeltje toe waar ze werkte. Vanaf hier kon hij haar zien werken en hij glimlachte breed bij het zien van haar. De vlinders in zijn buik vlogen omhoog en hij hield zijn handen even tegen zijn buik aan. Toen sloeg hij zijn armen over elkaar en wachtte tot ze naar buiten kwam.

Langzaam knikte Timo en beet op zijn onderlip terwijl hij haar hand los liet en zijn armen om haar heen sloeg. "We vinden wel iets voor vanavond, soep ofzo." Zei hij en hij glimlachte toen hij Derk hoorde roepen dat hij Ivy ging ophalen. Viel het Ivy niet op hoe graag Derk bij haar was? Maar aan de andere kant, viel het Hayley niet op hoe graag hijzelf bij haar was? Misschien was dat het probleem, ze waren altijd al heel close geweest, het viel niet meer op.

Nog enkele minuten voor ze mocht gaan en Ivy even genoot van de rust die er kort in de winkel heerste terwijl ze haar ogen sloot. Het gerinkel van de bel van de winkel deur deed haar op kijken en ze glimlachte even naar de klant tot haar blik op iets anders viel, of beter gezegd, iemand anders. Een glimlach verscheen op haar lippen en ze wachtte tot ze mocht gaan.

Zachtjes duwde ze hem op zijn stoel en kroop ze op zijn schoot. Haar vingers gleden over zijn gezicht en ze keek hem doordringend aan. 'Timo, ik meende wat ik gisteren zei, ik wil dat jij mijn eerste bent.' Ze legde haar hoofd op zijn schouder en hield hem goed vast. Ze wist dat hij haar niet zou uitlachen, maar wist niet of hij het ook wilde. Maar ze moest het weten, moest weten of hij hetzelfde voor haar voelde, ze werd helemaal gek van het niet weten.

Derk wachtte vol ongeduld op Ivy en toen ze eindelijk voor hem stond glimlachte hij breed en sloeg zijn arm om haar middel. 'Hoe was het werk?' vroeg hij terwijl hij met zijn vingertoppen over haar middel. Hij hield zo veel van haar, en voelde hoe zijn huid tintelde van haar aanwezigheid, de vlinders die rondvlogen in zijn buiken maakten hem blij. En zijn lichaam warmde helemaal op.

Even wist Timo niet wat hij moest zeggen. Hij had nooit.. op die manier over Hayley gedacht. Ja, hij wilde haar zoenen, strelen, vasthouden. Maar nooit had hij ook maar het idee gehad om seks met haar te hebben. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen, niet dat hij niet hetzelfde voor haar voelde, maar het was zo overweldigend. Uiteindelijk besefte hij dat hij deze kans moest grijpen en drukte zachtjes zijn lippen op de hare, waarna er een bom vlinders in zijn buik onplofte.

Ivy grinnikte toen ze Derk's armen om haar middel voelde zodra ze de winkel uit was gelopen. Ze legde haar hoofd tegen zijn schouder en haalde rustig adem. "Hoe waren de meisjes eigenlijk in het Westen?" Zei ze plagend en prikte met een vinger in zijn buik terwijl ze vragend naar hem op keek. "En de jongens natuurlijk," voegde ze wenkbrauw wiebelend eraan toe. Natuurlijk was ze niet geïnteresseerd in de jongens, maar gezien hij niet door had wat ze voor hem voelde, kon ze het ook maar beter verborgen houden.

'Ze waren, knap, maar niet zo knap als jij hoor, als je dat wilt horen' zei hij lachend en dacht even na. 'De sfeer was daar, relaxter, omdat je nergens toe gedwongen werd, maar aan de andere kant, er was veel werkloosheid.' Hij haalde diep adem en liep met haar richting haar huis. 'Zullen we nog even naar de vijver gaan, waar we vroeger altijd zaten in de zomer?' Hij grijnsde en keek diep in haar ogen terwijl hij een hand door zijn haren haalde.

Toen ze zijn lippen op die van haarzelf voelde sloot ze haar ogen en gleden haar armen automatisch naar zijn nek. Haar hart begon van geluk sneller te kloppen en ze voelde een onwijs verlangen naar hem. Zacht streelde ze met haar vingertoppen in zijn nek en na een tijdje stopte ze de zoen en keek hem recht in zijn ogen aan. 'Timo, ich liebe dich' fluisterde ze heel zachtjes in zijn oor.

Ivy glimlachte even en voelde haar wangen rood worden toen hij zei dat ze niet zo knap waren als haar. Ze greep zijn hand stevig vast en droomde even weg over een leven met Derk, tot hij wat zei. "Ja, leuk!" Zei ze met een tevreden glimlach en wendde haar blik af toen hij in haar ogen staarde. Deed hij dat vroeger ook? Zoveel complimentjes maken? Ja, vast wel, ze moest er niks achter zoeken. Derk was gewoon Derk, leuke, geweldige, knappe, lieve Derk.

"Ich liebe dich auch," zei Timo met een brede grijns op zijn lippen, waarna hij een kus op haar neus drukte en vervolgen zijn armen om haar middel heen sloeg. Waarom hadden ze dit nooit eerder gedaan, vroeg hij zich af. Dit hoorde zo te zijn, Hayley hoorde bij hem. Een zucht vol geluk rolde over zijn lippen en hij drukte haar dicht tegen zich aan. Ze was geweldig.

'Waarom hebben we het niet eerder gezegt' mompelde ze liefdevol terwijl ze overal op zijn gezicht, waar ze maar kon, kusjes drukte. Toen leunde ze tegen hem aan en glimlachte breed. Zo moeilijk was het helemaal niet geweest om te zeggen, het was zelfs heel simpel geweest. Waar was ze bang voor geweest? Nergens had ze bang voor hoeven zijn: hij vond haar net zo leuk als zij hem.

Glimlachend keek hij haar aan en in een flits kwamen er allerlei herinneringen voorbij. 'Oh, Ivy, weet je nog dat wij vroeger altijd prins en prinses speelden?' Hij schoot in de lach en trok haar wat dichter tegen zich aan, want het begon iet wat te schemeren en hij wist niet of dit een veilige buurt was. Gelukkig was hij hier om haar te beschermen dus haar kon niets overkomen, hoopte hij dan.