Orpg. Lina & Michelle!

Haar ene hand gleed van zijn wang naar zijn haar en kriebelde er doorheen. Haar andere hand bleef zijn schouderblad strelen en ze zoende hem vol verlanging weer terug. Mia hield even halt met 't zoenen maar hield haar hoofd nog wel zo dichtbij. Ze had door dat iemand hen aan staarde, maar dat merkte ze dan ook nogal simpel. ''Er staat iemand. In de tuin.'' zei ze zacht en keek hem in zijn prachtige ogen aan. De lenzen waren eruit gehaald en zijn eigen ogen vond ze er velen malen beter uit zien. En aangezien hij toch niet meer terug naar haar zou gaan... ''Ik ga wel even kijken, want ik moet toch gaan.''

Jace
Ik keek haar een beetje vreemd aan. Ik had werkelijk geen idee hoe ze dat wist, ik had helemaal niets gemerkt. Of was het gewoon een excuus? Ik keek haar aan en klemde haar dicht tegen me aan. 'Ik laat je niet gaan.' fluisterde ik en streelde over haar rug. Ik wilde haar niet weer kwijtraken. Ik zou haar tegenhouden als het nodig was, zelfs als ze me pijn deed. Ik liet haar niet alleen op de straat wegrotten. Ik wilde haar het liefst gewoon weer zoenen.

Mia kon geen kant meer op nu hij haar zo dicht bij zich had getrokken. Nou, het kon wel, maar het voelde fijner om tegen hem aangedrukt te zitten. ''Het moet toch, Jace. Ik kan hier moeilijk blijven.'' zei ze zacht en veegde zijn haren opzij zodat ze weer zijn ogen kon zien. Even glimlachte ze en haalde zich uit zijn armen vandaan. Ze liep naar het raam toe en deed die vervolgens open, waarna ze iemand zag staan. Niet zo zeer iemand, maar Vinn.

Jace
Ik was geirriteerd dat ze zich lostrok. Ik wilde haar gewoon naast me houden. Waarom was het zo moeilijk voor ons? Ik schudde mijn haar weer door de war en ik liep naar het raam toe en ik zag iemand staan. 'Wie is dat?' vroeg ik verward en trok een wenkbrauw op. Ik had de jongen nog nooit eerder gezien, maar hij keek nogal nors naar me met zijn rode ogen.

''Vinn. Iemand die ik wel eens gesproken heb. Maar ik heb echt geen idee wat hij hier te zoeken heeft.'' Mia's gezicht werd naar Jace gedraaid en ze gooide het raam weer dicht. ''Jij bent belangrijker op het moment.'' zei ze glimlachend en haalde wat speels een hand door zijn haren heen terwijl ze haar lippen weer op de zijne drukte en haar andere hand tegen zijn borst aan legde.

Jace
Ik keek toe toen ze het raam dichtdeed en begon te blozen door haar. Opeens voelde ik haar handen en haar lippen. Ik was verrast, maar je hoorde mij niet klagen. Ik sloeg een arm om haar heen en trok haar wat dichterbij terwijl ik mijn lippen op de hare drukte. De andere hand legde ik losjes op haar zij bij haar heup. Ik sloot mijn ogen en ik was de jongen die buiten stond alweer vergeten, zij was alles wat ertoe deed.

Ook Mia sloot haar ogen nadat hij dat deed en zoende hem zo passioneel mogelijk. Haar hand ging als maar door zijn haren heen en ze beet wat speels op zijn onderlip. Zijn warmte ging over naar haar lichaam en op elk stukje huid waar hij haar aanraakte voelde ze een tinteling. ''Mia!'' hoorde ze de jongen buiten schreeuwen, maar ze negeerde het.

Jace
Ik kuste haar terug en ik streelde over haar zij. Mijn donkerbruine haar viel naar voren en kietelde een beetje op mijn neus. Ik hoorde de jongen schreeuwen wat me afleidde, maar ik besloot hem ook maar te negeren. Erg romantisch was het niet. Toen hij steeds harder ging schreeuwen maakte ik me met tegenzin los en ik deed het raam open. 'Donder op.' zei ik bot tegen de jongen.

Zuchtend draaide ze haar lichaam een kwartslag de andere kant toe zodat ze uit het raam kon kijken. Vinn stond er nog steeds en ze trok haar wenkbrauwen op. Wat moest hij nou weer? Geschrokken keek Mia om naar Jace dat wat bot iets naar de jongen uitsprak. ''Geen slim idee. Zo gaat hij al helemaal niet weg.'' Ze keek weer naar beneden en zag dat Vinn wat stond te grommen en wat mompelde. ''Wat moet je?'' riep ze naar hem en haalde kort een hand door haar haren heen.

Jace
Ik keek chagrijnig naar de jongen die onder mijn raam stond. 'Dan zorg ik dat hij weggaat.' zei ik. Ik draaide me om en begon in een van mijn laatjes te zoeken. Ergens achterin vond ik nog wat oude rotjes die over waren gebleven van nieuwjaar. Daar kreeg ik hem wel mee weg. 'Hij moet gewoon weggaan, wat wil hij sowieso van je?' vroeg ik sceptisch en trok een wenkbrauw op. Ik had het idee dat hij niets goed van plan was en ik wilde hem hier weg.

Onderzoekend staarde Mia een beetje naar beneden. Ze vroeg zich zelf ook al af wat hij van haar moest, hoewel hij enkele jaren geleden wel helemaal verzot op haar was. Maar dat was toch al hartstikke lang geleden? Ze keek om naar hem op 't moment dat ze geluiden hoorde en zag hem in wat laatjes rommelen. Niet veel later werden er wat rotjes uitgehaald en ze lachte even. ''Ga je serieus die dingen afsteken en naar hem toe gooien?'' Ze zag het al helemaal voor zich. Maar toch vond ze het zielig. ''Ik weet niet wat hij van me wilt. Maar daar komen we maar op een manier achter.'' Ze sprong uit het raam en lande neer op haar beide voeten, iets voor Vinn.

Jace
Ik rolde met mijn ogen. Ik zou het echt doen als die gast niet op ging donderen. Ik had het gevoel dat hij niets goeds van plan was. Dus ik stak de rotjes in de zakken van mijn broek en ik liet me van het dak op de schuur zakken en toen op de grond. Ik was een beetje verward dat zij gewoon in een keer op de grond kon springen. Ik keek de jongen vijandig aan. 'Wat wil je?' vroeg ik bot.

Mia keek van Jace naar de jongen en had er niets meer aan toe te voegen. Vinn keek Jace streng aan en liet goed merken dat hij het niet leuk vond dat hij er was. Blijkbaar negeerde hij zijn vraag want hij doelde op iets heel anders. ''Wat moet je met haar? Heb je haar ontvoerd? Heb je wel door dat je van een andere soort bent en dus stuk vuil?!'' Beet hij hem toe en Mia stond enkel met haar armen over elkaar heen, hem woedend aan kijkend.

Jace
Ik kreeg de neiging een van de rotjes aan te steken en dat ding in zijn gezicht te duwen, maar ik hield me maar even in. 'Als ik haar ontvoerd had zou ik toch wel beter op haar letten dan dit' snauwde ik hem toe. 'Ik mag haar gewoon en je hebt er niets mee te maken, dus nou opdonderen.' zei ik boos tegen hem. Ik gaf hem een duw om te laten zien dat hij gewoon weg moest gaan. Hij kon me wel chagrijnig aankijken, maar het boeide me helemaal niets.

Mia keek naar hen en schudde zuchtend haar hoofd. ''Hou eens op jullie!'' riep ze en ging er tussenin staan, wat dus niet bij een van haar verstandigste ideeën behoorde. Vinn duwde haar gewetenloos aan de kant waardoor ze op de grond viel. Het deed niet veel pijn, maar het was nou niet bepaald wat je kon zeggen; fijn. ''Natuurlijk heb ik er wel iets mee te maken. Wij allemaal, die van onze soort zijn dan.'' mompelde hij furieus en het werd alleen maar erger toen hij naar achter geduwd werd. Hij schoot naar hem toe en greep met zijn handen naar zijn keel.

Jace
Toen ik zag hoe hij haar wegduwde werd ik ontzettend boos en ik balde mijn handen tot vuisten. Ik keek woedend naar de jongen. Wie dacht hij wel dat hij was? Opeens voelde ik twee sterke handen rond mijn keel. Meteen verlamde mijn lichaam, net zoals wanneer mijn vader me aanviel. Ik kon nooit wat doen, ik kon amper bewegen terwijl ik werd mishandeld. Ik hoopte dat hij me op de grond zou houden, anders zou ik me weer zo klein voelen als bij mijn vader. Ik probeerde me wanhopig te herinneren in welke zak ik de aansteker had gestopt.

''Doe normaal!'' schreeuwde Mia Vinn's kant op en keek hem geschrokken aan toen Jace er wat machteloos bij stond. Weer gebruikte ze haar ogen in plaats van haar handen om hem naar de andere kant heen te laten gooien, zodat hij Jace's keel wel móest los laten. Snel stond ze op en rende naar Jace toe. ''Gaat het?'' vroeg ze bezorgd en lette in haar ooghoeken op Vinn die lichtelijk kreunde en weer op stond.

Jace
Ik kwam meteen weer overeind en zonder Mia antwoord te geven liep ik op Vinn af. Ik was nu echt woedend, ik ging me niet steeds weer laten verdedigen door Mia. Ik moest voor mezelf opkomen vastberaden pakte ik zijn armen en trapte hem tegen de grond voordat hij weer helemaal overeind kon komen. Ik stak het rotje aan en duwde het in zijn shirt voor ik een paar stappen achteruit zette. Dit kon nog wel eens vies worden. Het was ontzettend wreed, maar hij had me net geprobeerd te wurgen. Bovendien zou hij er niet dood aan gaan. Waarschijnlijk...

Mia keek van een afstand toe en voelde haar ogen groot worden op het moment dat ze een knal hoorde en al precies wist wat er uitgehaald werd. ''Verdomme.'' schreeuwde ze en rende er naartoe. Ze duwde Jace iets aan de kant, maar niet hard genoeg zodat hij om zou vallen. Voor een tijdje staarde ze naar Vinn, die roerloos voor wat struiken lag. Gebukt ging ze voor hem zitten en voelde aan zijn pols. Opgelucht haalde ze adem toen ze merkte dat hij alleen maar bewusteloos was en nog niet overleden was.

Jace
Ik voelde me opzij geduwd worden en keek toen naar het meisje. En toen naar de jongen. Toen realiseerde ik me dat ik te ver was gegaan. Zijn borst lag open en er gutste bloed uit. Kleine vieze restjes zaten in de wond. Ik knielde naast hem neer en ik keek naar de wond. Ik voelde me misselijk worden, ik had weer de controle verloren. Ik had de jongen met gemak kunnen vermoorden. Dit was lang niet onschuldig als het eerst had geleken. Mijn gezicht werd bleek en ik staarde walgend naar Vinn.

Zenuwachtig hurkte ze voor hem neer en bekeek de wond die onwijs groot verschenen was op zijn borst. Het bloed begon als kilo's water eruit te stromen en ze keek naast zich, naar Jace. ''Zit daar niet zo! Haal verband!'' riep ze hem toe en keek toen weer om naar Vinn. Meelevend aaide ze over zijn hoofd heen en kon haar ogen niet weg houden van de wond. Als er niet snel iets zou gebeuren zou hij nog dood bloeden... Zijn shirt was kapot en sommige stukjes ging over de wond nog heen. Met wat moeite wist ze zijn shirt uit te krijgen en ze gooide zijn shirt naast zich.

Jace
Ik had de neiging om te gaan huilen. Ik was bijna gewurgd, ik had iemand bijna vermoord en zij stond tegen me te schreeuwen. Terwijl zij over hem heen hing. Ik rende het huis in en zocht de verbanddoos, ik kon niet helpen dat er een traan langs mijn wang liep. Ik ging snel weer naar buiten en ik duwde de verbanddoos in haar handen. Misschien zag ze de traan, maar ik dacht niet dat het haar ook maar iets uit zou maken na wat ik had gedaan. Ik keek weer naar de wond en ik draaide me om. Ik gaf over in de bosjes. Ik walgde van de wond, maar vooral van mezelf. Hoe kon ik zoiets doen?

Mia had het aaien over zijn hoofd volgehouden totdat Jace eindelijk aan kwam zetten met de verbanddoos. Ze pakte een dun doekje eruit en deed er wat water op om vervolgens langs de wond de vuiltjes weg te dippen. In de tussentijd hoorde ze rare geluiden waarbij ze om keek en zag dat Jace moest overgeven in de bosjes. Ze slaakte zacht een zucht en concentreerde zich weer op de wond. Ze mocht niet de traag zijn en daarom duwde ze ook maar meteen het verband langs zijn borst en rug heen om, net zo lang totdat je niets meer van de wond zag en het bloeden minder begon te worden. Uiteindelijk zakte ze wat naar achter en haalde wat moeilijk adem.

Jace
Ik hoorde haar zuchten en ik bleef met mijn rug naar haar toe staan. Ik durfde haar niet aan te kijken, ik was heel bang voor wat ze met me ging doen. Zou ze me slaan? Een rotje op mij laten ontploffen? Me wurgen? Ik was in ieder geval zeker dat ze iets terug zou doen. Zoiets als ik gedaan had, daar kwam je niet zomaar mee weg. Ze zou me tenminste in elkaar slaan, was ik bang. Ik begon licht te trillen. Ik wilde het nu weten, ik werd zo alleen maar banger.

Voorzichtig en trillend stond Mia op. Ze was echt heel bang dat het niet goed zou komen met Vinn, al was de kans groot dat hij wel beter werd. ''Waarom Jace?!'' vroeg ze en vond het ongenaam om tegen zijn rug aan te praten. Ze legde haar hand op zijn arm en draaide hem naar zich om. ''Je moet je echt leren te beheersen, anders komt het echt niet goed...'' ging ze verder en keek hem bezorgd aan. Zometeen zou hij haar helemaal aan gaan vallen.