Orpg. Lina & Michelle!

''Dat begrijp ik.'' zei Mia zacht en liep op dezelfde tempo als hem richting haar huis. Wat zou Vinn doen wanneer hij zag dat Jace er was? Ze wist in ieder geval dat dat niet iets goeds kon betekenen. Maar ze zou hun geen van beide nog iets laten overkomen. Het was stom geweest van Jace, maar zo kon ze ook denken van Vinn. Beiden hadden zich wat volwassener moeten gedragen.

Jace
Ik liep snel door en ik volgde haar. Ik voelde me vreemd, alsof ik niet eens in mijn eigen lichaam zat. Ik wilde niet weg van huis, maar ik wilde ook niet steeds geslagen worden. Ik wilde niet meer mishandeld worden, het maakte me kapot vanbinnen. Ik was sowieso al kapot, verpest. Ik zag er niet uit, de littekens zaten zelfs in mijn gezicht. Gelukkig niet zo duidelijk dat je ze meteen zag, maar ik wist zeker dat Mia ze zag.

Eenmaal bij de deur, stak Mia de sleutel in het slot en opende hem op die manier. Ze liep naar binnen en hing haar jas daar op. Zo te ruiken waren haar ouders weg, maar Vinn hoogstwaarschijnlijk nog niet. Ze vroeg zich af hoe het nu met hem zou gaan, en of hij al bij bewust zijn was. ''Kom je?'' vroeg ze en stond al halverwege op de trap.

Jace
Ik knikte en ik liep langzaam naar de trap terwijl ik nog steeds nadacht. Ik was blij dat zij er was. Ik geloofde niet dat er ook maar een ander persoon op de wereld was die met me om kon gaan. Ik kon heel lastig zijn, dat wist ik zelf ook wel. Ik liep de trap op en ik wist meteen dat Vinn er nog was. Ik voelde zijn aanwezigheid gewoon, wat me best dwars zat. Ik dacht dat Mia toch boos op me zou worden.

Mia keek achter zich naar Jace en draaide zich toen weer om nu ze zekerheid had dat hij achter haar stond. ''Blijf maar even hier. Of pak alvast je spullen uit. Ik ga even kijken hoe het met hem gaat.'' zei ze en liep direct al de kamer waarin Vinn lag binnen. Glimlachend bekeek ze zijn gezicht. Hij had zijn ogen geopend, en ze was blij dat hij bij gekomen was. Zonder iets te zeggen ging ze naast hem op een stoel zitten.

Jace
Eigenwijs besloot ik haar toch te volgen. Ik verbeeldde het me misschien, maar volgens mij zag ik hem zijn ogen tot spleetjes knijpen. Ik kon me er een beetje iets bij voorstellen na wat ik hem had aangedaan. Maar mijn nek was waarschijnlijk nog rood en er zaten wondjes van zijn nagels, wat niet echt raar was na hoe ruw hij met me om was gegaan. Ik was best wel bang voor hem, hij was veel sterker dan ik en Mia zou me afmaken als ik die laatste rotjes gebruikte. En ik had mijn aansteker laten vallen na de aanval.

Mia draaide zich om na een paar voetstappen gehoord te hebben en zag Jace staan. Zonder erover te klagen richtte ze haar aandacht weer bij Vinn die het zo te merken moeilijk had met zijn ogen voor de volle honderd te openen. ''Gaat het al wat beter met je?'' vroeg ze zacht en streelde over zijn voorhoofd heen. Het voelde gloeiend heet aan, maar wat wilde je ook na dat ongeluk. Hij gebaarde enkel alleen met z'n hoofd dat het wel oké ging, maar toch was ze hier al meer dan tevreden mee.

Jace
Ik draaide me langzaam om en ik liep de deuropening uit. Ik was blij dat Mia me niet had gezien. Ik wilde niet dat ze boos op me werd. Ik sleepte de tas mee, tot ik me realiseerde dat ik niet wist waar ik heen moest. Ze had misschien wat gezegd, maar ik had het niet opgevangen. Ik was echt te afwezig af en toe. Ik ging op de grond zitten, tegen de tas en ik liet mijn hoofd erop zakken.

Zacht zuchtend streelde Mia verder over zijn voorhoofd en zag dat hij zijn ogen weer sloot. Hij was vast en zeker ook heel erg moe. Voorzichtig stond ze op en voelde toen een hand om haar arm heen. ''Blijf,'' hoorde ze hem zeggen en met een opgetrokken wenkbrauw liet ze zich weer op de stoel zakken. ''Oké.'' zei ze wat bruusk en zag hem zwakjes glimlachen. Ze had echt heel erge medelijden met hem. Alhoewel Jace ook bijna gedood werd.

Jace
Ik vroeg me af wat Vince en Mia deden. Eerlijk gezegd was ik bang. Ze had hem zo makkelijk meegenomen naar haar huis. Net als ze met mij had gedaan. Daarom was ik bang dat ze hem nu ook zou kussen. Dat zou ik echt niet aankunnen. Als ze zoiets deed was ik nog liever bij mijn agressieve vader. Ik lag half op de tas en ik sloot mijn ogen. Ik wilde even tot rust komen.

Mia haalde wat slaperig haar hand voor haar mond en staarde een beetje naar de muur. Vinn was verder ook sprakeloos, wat hoogstens kwam doordat hij in een diepe slaap gevallen was, en zij zelf was ook nogal moe. Moe van alles en van iedereen. Ze keek met knipperende ogen naar hem en besloot toen maar om ernaast te gaan liggen. Het bed was enorm groot en er konden wel vier mensen daarop plaats nemen. Ze ging aan de rand liggen en viel uiteindelijk in slaap.

Jace
Het meisje kwam niet meer terug en ik wist niet waar ik heen moest, dus ik bleef alleen op de grond liggen. Het was hier best wel koud en ik rilde eventjes. Ik lag een beetje op de tas en ik probeerde niet te denken aan alles dat Vinn en Mia daarbinnen konden doen. Ik begon langzaam weg te zakken en in slaap te raken, maar ik wilde eigenlijk niet. Ik was bang dat ik weer een of andere akelige nachtmerrie zou krijgen, zoals ik zo vaak had. Uiteindelijk zakte ik toch in slaap op de oncomfortabele vloer.

Het zonlicht, dat zelfs door de gordijnen heen ging, scheen over Mia's lichaam heen. De opwarming was het gevolg ervan. Ze werd er wakker van, maar haar ogen liet ze gesloten. Bovendien was ze nog wel moe en had ze nog behoefte in het slapen. Maar of dat nog zou kunnen gebeuren was de vraag. Met haar hand veegde ze wat haar uit d'r gezicht en schoof zichzelf toen naar een betere ligpositie.

Jace
Ik kreunde zachtjes toen ik wakker werd. Ik was in slaap gevallen op mijn tas op de grond. Door het raam zag ik dat het licht was. Het was donker geweest. Het was verdomme al weer morgen en Mia had me hier gewoon laten liggen. Meteen spookten er nare gedachten door mijn hoofd. Ik zag al voor me hoe Vinn aan haar mooie lichaam zat. Ik was bang dat hij zelfs onder haar kleren had gezeten. Dat zou wel verklaren waarom ze me compleet was vergeten. Ik had het verdiend, ik had Vinn echt pijn gedaan. Maar ik dacht echt dat het Mia wat uitmaakte als ik compleet kapot was gemaakt.

Na nog even gelegen te hebben werd het toch tijd om eruit te gaan. Mia's ogen sprongen open toen haar gedachten over gingen naar Jace. Damn. Ze was hem helemaal vergeten. Onmiddelijk stond ze op en keek ze nog even om naar Vinn, die nog als een roosje sliep. Ze glimlachte even en liep toen door naar de gang waar ze Jace zag en verbaasd een wenkbrauw op trok. ''Heb je hier geslapen? Je had toch naar mijn kamer kunnen gaan?''

Jace
'Ik durfde niet.' zei ik. Ik sprak niet zo zacht als normaal. Ik draaide me weg van haar. Ik was bang voor haar ouders. En voor haar. Ik voelde me gekwetst en verwaarloost. Ik was ontzettend gevoelig en ik kon de gedachten aan haar met Vinn maar niet uit mijn hoofd zetten. Mijn mishandelde lichaam deed alleen maar meer pijn door het slapen op de harde grond. Ik was slecht genoeg behandeld om misschien de trap niet op te kunnen. Maar zij was rustig bij Vinn gaan slapen.

''Waarom niet?'' vroeg ze en keek wat verstrooid toen hij zich zomaar van haar weg draaide. Oké, ze begreep ook wel dat ze fout zat en dat het stom was om niet meer aan hem gedacht te hebben. Maar ze was ook zo moe... En dan vergat je gewoon dingen. ''Het spijt me. Ik was zo moe dat ik in slaap ben gevallen.'' zei ze zacht en pakte voorzichtig zijn arm vast om hem op te laten staan. ''Je kan nog wel even gaan slapen? In mijn bed.''

Jace
Ik hoorde haar zachtjes praten. Ik geloofde eerlijk gezegd niet dat ze meteen was gaan slapen. Ik was zo bang dat ze zich zou realiseren wat een jankerd ik was en verliefd zou worden op Vinn. Ik voelde opeens haar arm om de mijne. Ik draaide me om en keek haar met grote blauwe ogen aan. Ik stond op, zoals ze wilde. Ik was dan wel eigenwijs, maar ik voelde me opeens weer onzeker, klein en kwetsbaar. Ik beet op mijn lip en schudde mijn hoofd. 'Ik wil niet.' zei ik zacht. Mijn lichaam deed best pijn, ik was liever blijven liggen.

Mia keek hem streng aan en schudde haar hoofd. ''Jace. Jij kan echt nog wel wat slaap gebruiken. En tenslotte heb je niet bepaald genoten van de vloer. Ga gewoon even alsjeblieft in mijn bed liggen ofzo?'' vroeg ze en herinnerde zich dat het bloed op was en dat ze aan haar moeder belooft had om die dag bloed te gaan 'inkopen'. Ze slaakte een zucht en keek van de vloer naar hem. ''Ik moet ook even weg. Moet ik ook wat bloed voor jou meenemen? Het zullen wel dieren worden, want zo laat is het nog niet.''

Jace
Ik vond het niet fijn als ze zo de baas over me speelde. Er was een dunne lijn tussen te bazig zijn naar mijn zin en zorgzaam zijn. Ik keek haar aan en ik schudde mijn hoofd. 'Hoeft niet.' fluisterde ik. Ik was nog steeds heel onzeker wanneer ik bij haar was. Ik had al dagen niet goed gegeten, maar ik negeerde het. Ik zou zelf wel wat gaan zoeken als het echt nodig was, al voelde ik me wel een beetje zwak. Ik haalde een hand door mijn haar. Ik keek opzij en zag een woedende blik van Vinn. Geweldig was dit.

Mia keek naar hem en fronste haar wenkbrauwen, waadoor er een dun streepje in haar voorhoofd tevoorschijn kwam. ''Hoe lang heb je nu al niets op? Te lang al niet meer, dat weet ik wel.'' mompelde ze en vroeg zich echt af waarom hij niet normaal tegen haar kon doen. Ze had haar excuses toch aangeboden. Was dat soms niet genoeg? Misschien moest ze hem alleen even wat aansporen. Ze zette een stap naar voren en drukte haar lippen zacht op de zijne.

Jace
Ik hoorde haar praten maar ik was nog steeds een beetje afgeleid door Vince. Wat moest hij nou van me? Ik beet op mijn lip. 'Ik heb geen honger, we kunnen best lang zonder bloed.' loog ik. Zij wist toch niets van mijn soort, nam ik aan. Ik voelde opeens een kusje op mijn lippen en ik begon licht te blozen. Ik wist zeker dat Vinn het had gezien. Ik glimlachte een beetje sukkelig naar Mia en ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik hoopte dat ze gewoon wegging, zodat ik een beetje na kon denken.

''Hm. Als jij het zegt.'' zei Mia zacht en streek kort over zijn arm heen. Eigenlijk wilde ze hem niet zo achterlaten, aangezien ze dat zojuist ook al gedaan had. Al was het dan niet met opzet. Ze zag zijn wangen wat rozig kleuren en glimlachte. Het zag er best wel heel lief uit. En zoiets had ze nog nooit bij een jongen gezien. Sowieso was hij heel anders dan alle andere jongens waren. ''Dan ben ik even weg... Vinn slaapt toch nog.'' Natuurlijk kon zij niet weten dat hij al wakker was. Ze legde haar hand nog kort op zijn wang en liep toen langs hem heen om de trap naar beneden te nemen.

Jace
Ik knikte en glimlachte even naar haar. Ik voelde me al gemakkelijker door haar aanrakingen, ze waren lief, maar voorzichtig. Toen ze de trap af was hoorde ik opeens geluiden. Ik voelde een hand over mijn mond en ik schrok. De handen van de sterkere jongen hielden me stevig vast en ik werd naar de keuken getrokken. Ik probeerde me los te trekken, maar het had geen zin. Hij duwde me tegen de grond en ik voelde zijn handen bij mijn zakken. Hij had gezien dat er nog wat in zat.

Mia liep op een nog best trage tempo voor een vampier over de straat en keek ondertussen zoekend om zich heen. Na een poosje besloot ze om toch maar naar het bos te gaan en daar wat dieren te vermorzelen. Eenmaal bij het bos fronste ze aangezien ze de spullen vergeten was. Hoe kon ze nou weer vergeten om de buisjes mee te nemen om het bloed erin te doen. Met een geërgerde zucht en een slecht humeur liep ze terug naar huis. Ze liep langs het voorraampje en kon haar zelf wel voor haar kop slaan toen ze ook nog eens zag dat ze haar sleutel niet mee genomen had. Ze drukte ongeduldig op de deurbel en keek afwachtend naar de deur.