Orpg. Elke & Michelle.

Mia keek naar hem en beet op haar onderlip. Het werd steeds moeilijk om de leugen door te zetten. Als zij in zijn schoenen zou staan zou ze zoiets ook echt verschrikkelijk vinden. Maar hij had haar gebruikt op het moment dat ze dingen zelf niet door had, zich niet bewust was van de situatie. ''Oké, maar wel op afstand.'' mompelde ze en ging op een andere bank zitten, dat naast de bank stond waar hij op zat.

Evan keek nog steeds een beetje afwezig naar haar en knikte vervolgens lichtjes. ''Ja,'' zei hij bruusk en liep door haar kamer heen om zo bij het balkon aan te komen. Zijn longen werden gevuld met frisse lucht en hij genoot hier dan ook goed van. ''Mag ik misschien vragen waarom je zo bent? Want er moet wel een reden voor zijn,'' vroeg hij voorzichtig aan haar en keek over zijn schouder heen naar achter. Hij pakte het pakje uit zijn broekzak en haalde er twee uit. Eentje gaf hij aan haar en hij stak de zijne op waarna hij haar de aansteker overhandigde.

Penelope hoorde zijn vraag en slikte even. Ze liep naar hem toe en pakte de sigaret aan. Ze stak hem aan en nam een trek. 'hm, lang geleden.' zei ze en ze keek even naar beneden. 'Ik ben zo omdat ik zo geen bang moet hebben.' zei ze en ze wreef even door haar haar. Ze blies de rook uit en keek even naar hem. 'Ik ben zelfzekerder en dat is goed.' zei ze onwetend en ze keek weer de andere richting uit.

Justin keek naar haar en zuchte. 'Mia, ik meen het, als jij een kind krijgt dat van mij is, wil ik ervoor zorgen.' zei hij serieus en hij keek recht in haar ogen. 'Ik weet dat ik niet het soort vadertype ben of zo, en ik zal ook nooit een droomvader zijn, maar ik beloof je dat het beter zal zijn dan dat het kind geen vader heeft.' zei hij zelfzeker en hij keek haar doordringend aan.

Mia vouwde haar benen over elkaar heen en keek hem strak aan. Toch leek hij wel te menen wat hij zei. ''Je mag er ook voor zorgen, dat zeg ik net. Maar op een afstand.'' zei ze rustig en zo veranderde ook haar gezichtsuitdrukking. ''En je zegt dat nu allemaal wel mooi, maar net wilde je het nog weg laten halen.'' Haar hand ging door haar haren heen en ze streek haar shirtje weer goed recht. Ze wist echt niet wat ze nu moest doen. Of ze door moest gaan met de leugen of dat ze hem moest vertellen dat het gelogen was en ze helemaal geen kind krijgt.

Evan leunde met zijn rug tegen het hek van het balkon aan en keek zo met een iets schuin hoofd naar haar. De woorden nam hij rustig in zich op en besloot niet verder te vragen over het verleden. ''Ja, ik snap je dan ook wel. Maar het hoeft niet zo. Ik kan niet zeggen dat ik heilig ben, maar je schrikt zo echt iedereen af...'' vertelde hij haar kalm en nam een trek van zijn sigaret waarna hij de rook uitblies en haar weer opnieuw aankeek. Ze was zó mooi... En hij had het idee dat hij haar wel kon veranderen qua innerlijk.

Penelope keek hem aan. 'dat is wat ik wil..' zei ze zachtjes en ze slikte even. Ze nam nog een trek van haar sigaret en blies de rook uit. 'Ik wil niet het kwetsbare meisje zijn, het meisje dat wordt gebruikt en niet voor zichzelf durft opkomen.' zei ze en ze keek even naar de tuin. Het was er bijna muis stil en alleen hun kon je horen praten.

Justin keek naar haar. 'Omdat ik niet goed voor het kind zou kunnen zorgen, maar als het moet, dan doe ik dat.' zei hij en hij keek haar gemeend aan. 'Maar hoe bedoel je van op afstand?' vroeg hij en hij keek haar fronzend en vragend aan. Hij snapte niet helemaal wat ze daarmee bedoelde.

Mia wist niet precies waarom, maar ze hield dit niet meer vol. De lieve kant had het naar haar mening te zeggen. ''Ach, stomkop. Ik ben helemaal niet zwanger.'' zei ze en wilde dit op een plagende manier over laten komen door een glimlachje op haar gezicht te zetten. Ze bleef zitten en wachtte zijn reactie af. Ze verwachtte in ieder geval geen positieve opmerkingen, eerder een agressieve aanval. En ja, daar was ze best wel bang voor. Hij had haar tenlosste al vaker pijn gedaan, alleen liet ze dat niet al te goed merken.

Evan nam nog een paar trekjes en keek daarna pas weer naar haar om op haar opmerkingen te reageren. Eerlijk waar begreep hij niet waarom zij hem dit vertelde. Hij was echt te slecht voor haar geweest. ''Wees gewoon jezelf,'' gaf hij haar als tip en dacht even terug aan de vorige avond, hij vermaakte zich bijzonderlijk goed met haar en hij wou het over doen, alleen moest ze dit keer nuchter zijn. Wel, hij wilde dat zij hem zag zitten. ''Het spijt me van gisteren.'' zei hij en keek haar menend in haar ogen aan.

Justin hoorde wat ze zei en voelde zich woest worden. 'Waarom lieg je over zoiets?!' zei hij terwijl hij een vaas opver stootte met zijn arm en recht stond. Hij ging voor haar staan en keek haar kwaad aan. 'Nou? zeg op! ben je nou echt zo laag gevallen om daar over te liegen voor een beetje aandacht?!' vroeg ie luid roepend terwijl hij zijn handen tot vuisten kneep. Hij voelde zich nu echt heel kwaad, nadat hij zich zo'n zorgen maakte over haar en het kind.

Penelope keek naar hem en haalde haar schouders op terwijl ze terug weg keek. 'Hoe ik echt ben is niets beter dan dit.' zei ze en ze nam nog een trekje, ze rookte heel rustig omdat ze niet terug verslaafd wou worden. Ze hoorde wat hij zei en slikte. Ze keek hem doordringend aan in zijn ogen. 'Ik was nog maagd.' Zei ze en ze keek meteen terug weg uit schaamte. Ze wou eigenlijk niet dat iemand dit wist, maar ze had nog nooit toegegeven aan een jongen die seks met haar wou, ze wou maagd blijven tot ze echt verliefd was, ja, die kans zat er nu nietmeer in.

En dit was precies hoe Mia het voor zich gezien had, meteen had ze spijt dat ze het al aan hem verteld had. Maar waarschijnlijk was hij nog kwader geweest wanneer ze het hem pas later veteld zou hebben. ''Denk eens even na! Jij bent degene die me gebruikt heeft, tot seks. Dat is verdomme niet zomaar iets! Of wel dan?!'' schreeuwde ze en werd nu zelf ook behoorlijk kwaad. ''Je bent echt dom als je denkt dat dat voor de aandacht is. Ik hoef geen aandacht van jou, begrijp dat toch eens!'' riep ze er achteraan en ging vervolgens voor hem staan. Ze wou laten zien dat ze niet bang voor hem was, al was dat wel zo.

Evan keek naar haar en nam een laatste trek van zijn sigaret waarna hij deze naar beneden gooide. ''Dat denk ik wel,'' zei hij zacht en haalde een beetje ongemakkelijk een hand door zijn haren heen om haar volgende opmerkin. Ze was nog maagd?! Dat wist hij echt niet en hij zou dat ook nooit van haar gedacht hebben. Hij zag dat ze gauw weer weg keek en zuchtte zacht. ''Dat wist ik niet. Maar dat is natuurlijk geen excuus. Echter kan ik niet veel meer doen dan m'n excuses aanbieden, of wel?'' vroeg hij haar en wreef kort over zijn slapen heen.

Justin keek kwaad naar haar. 'Het was verdomme uit eigen wil!' riep hij en hij voelde haar tegen zich komen staan. Hij duwde haar hard tegen de grond. 'Je bent niets waard, je bent een aanstellerige, aandacht nodig hebbende, arrogante, hoer!' riep hij en hij had echt zin om haar te slaan maar hij hield zich in, hij was immers niet zo, alleen als hij kwaad was. 'Je bent ziek.' zei hij en hij spuwde op haar.

Penelope hoorde wat hij zei maar reageerde er niet op. Ze keek hem aan en slikte. Ze schudde haar hoofd. 'Het maakt niet uit, je kon het niet weten.' zei ze en ze probeerde even te glimlachen terwijl ze een grote trek van haar sigaret nam. Ze blies de rook uit en keek weer naar beneden. Natuurlijk maakte het wat uit, maar ze was zo rustig geworden dat ze geen zin had om kwaad te worden erover.

Mia keek hem woedend aan. ''Uit eigen wil?! Ik was er godverdomme helemaal niet bij!'' schreeuwde ze naar hem en dat was dan ook het laatste wat ze had kunnen zeggen. Nadat hij haar geduwd had, was ze met haar hoofd tegen een kleine tafel aan gekomen en zag ze zwart voor haar ogen. De eerste paar woorden hoorde ze nog nevelig, maar de rest hoorde ze niet. Het gespuug op haar, merkte ze ook niets van.

''Hm, oké.'' mompelde Evan naar haar en merkte de grote trek van haar sigaret op. Hij had verder geen zin om nog eens haar te gaan vertellen hoe veel spijt hij er van had. ''Wat is er?'' vroeg hij zacht toen ze haar blik op de grond wierp. Het viel nog mee dat ze tenminste probeerde aardig te doen tegen hem.

Hij zag dat ze helemaal niet meer beweegde en fronste. 'Stel je niet aan en sta recht.' zei hij terwijl hij naar haar keek. Hij zag dat ze helemaal niet bewoog, nog steeds niet. Hij tilde haar op en legde haar op de zetel. 'Mia?' zei hij zachtjes en hij sloeg wat tegen 'r wang om haar wakker te krijgen, niet hard natuurlijk.

Penelope keek naar hem en schudde haar hoofd. 'Niets, hoezo?' vroeg ze en ze keek hem een beetje aan maar ze draaide al meteen weer weg. Ze nam de laatste trek van haar sigaret en gooide hem daarna van het balkon af. Ze wreef door haar haar en keek naar de zon die langzaam meer en meer naar beneden ging, het werd al donker.

Evan fronste en keek haar aan. Hij nam nog één sigaret uit het pakje en stak deze aan. ''Omdat je steeds van me weg kijkt?'' murmelde hij en nam een trek van zijn sigaret waarna hij het pakje naar haar uitstak. ''Nog één?'' vroeg hij en volgde haar blik naar de zon die onder ging. Hij vond het niet erg wanneer het donker werd, dat had hij veel liever dan het licht.

Mia voelde in haar 'slaap' aanrakingen waardoor ze weer bij bewust zijn kwam en over haar hoofd heen wreef. Even kreunde ze daarbij en keek toen omhoog, naar Justin. ''Lul dat je bent!'' riep ze hem toe en duwde hem iets aan de kant om overeind te komen. Ze keek hem nogal pissig aan en wreef tussendoor nog even over de plek heen die de grond raakte. ''Ik zweer je hé, als je nu niet gaat, dan bel ik die mensen op van dat gekkenhuis en komen ze je maar mooi halen!'' zei ze en keek hem kil aan terwijl ze afstand van hem bewaarde.

Penelope keek naar hem. 'Omdat ik me kwetsbaar toon, je bent de eerste die me zo ziet, zo stil en ..' zei ze en ze maakte haar zin niet af. 'Maar dat begrijp je toch niet.' zei ze en ze schudde haar hoofd. 'Nee dankje.' zei ze zachtjes terwijl ze toch wel naar nog een sigaret snakte, maar ze was verstandig genoeg om het niet aan te nemen.

Justin keek naar haar met opgetrokken wenkbrauwen. 'Jij belt naar het gekken tehuis voor mij?!' Hij lachte even spottend. 'Jij bent hier degene die erover loog dat ze zwanger was ja!' riep hij en hij kweek haar weer kwaad en serieus aan. 'Jij bent hier de gek niet ik, gestoord wijf dat je bent!' riep hij kwaad en hij haalde een pakje sigaretten uit. Hij stak er een in zijn mond en stak die gauw aan. Van de stress nam hij er een paar grote trekken van en hij tikte de as gewoon op de grond af.

Mia voelde zich duizelig worden maar probeerde daar echter niets van te laten merken. ''Je hoeft dan niet meteen gek te zijn!'' riep ze boos en wreef over haar voorhoofd heen waar het de hele dag al als een gek klopte. ''Wat in godsnaam ben jij aan het doen?!'' schreeuwde ze toen hij midden in de kamer een sigaret op stak en het as er gewoon vanaf tikte, op de grond. ''Vuile flikker, donder op naar buiten. Of beter, donder op naar je eigen huis!'' Ze keek hem serieus aan en gaf hem een klein zetje. ''Ik heb genoeg van je,''

Evan keek weer vol verbazing naar haar en haalde nonchalant zijn schouders op. ''Waarom zou ik dat nu weer niet begrijpen? Ik zie je zo echt veel liever, en ik weet zeker dat de meeste mensen het daarmee met me eens zijn.'' vertelde hij haar en rookte rustig zijn sigaretje door. Eigenlijk wilde hij haar eens ergens mee naartoe nemen, maar hij dacht niet dat ze van gedachten veranderd was over hem. ''Ik ben ook niet altijd mezelf.'' zei hij met een halve verontschuldiging erbij.

Justin keek naar haar en voelde dat ze hem een zetje gaf. Ze duwde haar op de bank en pakte haar keel vast. Hij keek haar recht in haar ogen. 'Hoor eens wijfie, jij gaat rustig doen, of ik ga ook agressief worden, begrepen?' zei hij met een doordringende blik, dit meende hij, als hij kwaad was, was hij niet zichzelf.

Penelope haalde haar schouders op. 'Omdat je niet begrijpt dat een meisje zoals ik vanbinnen onzeker is.' zei ze en ze zuchtte even zachtjes. Ze haalde haar schouders nog eens op. 'Ik weet het niet, dan gaan ze me waarschijnlijk terugpakken.' zei ze en ze zuchtte deze keer diep. Ze keek even omhoog in zijn ogen. 'Dat weet ik.' zei ze zachtjes toen ze hem een glimlachje schonk, om te laten zien dat ze het hem niet meer kwalijk nam.

Mia keek hem geschrokken aan bij het neer vallen op de bank en het voelen van zijn hand om haar keel. Het leek wel of het ademhalen veel moeilijker ging, hoewel de hand niet eens zo heel strak er omheen zat. Ze was nu wel écht bang voor hem, meerendeels omdat ze precies wist tot wat hij in staat was. Ook leek het of haar lippen niet mee wilden werken toen ze wat wou zeggen, dus knikte ze alleen maar om hem duidelijk te maken dat ze rustig ging doen.

''Geen conclusies trekken wanneer je iets niet zeker weet hé.'' waarschuwde Evan haar voorzichtig en gooide zijn sigaret naar beneden nadat hij nog een paar keer inhaleerde. ''Terugpakken? En wie?'' vroeg hij terwijl hij zijn wenkbrauwen op trok. Hij begreep dit in ieder geval helemaal niet. Dat ze niet eens zichzelf mócht zijn was echt te gek voor woorden. Hij zag dat ze glimlachte en dat verward hem helemaal, ook na haar opmerking.

Justin keek naar haar en zag haar knikken. Hij liet haar los maar bleef haar kwaad aan kijken. 'Dat is beter.' zei hij dominant en hij zette zich weer neer op de andere bank. Hij voelde zich machtig tegenover haar omdat ze hem niets kon maken. Hij zette de tv wat harder en keek verder naar zijn programma.

Penelope slikte even. 'Alle mensen die ik gepest heb of waar ik ruzie mee gemaakt heb.' zei ze en ze wreef haar haar achter haar oor aan een kant. Ze zuchtte en begon het wat koud te krijgen. 'Ik ga naar binnen.' zei ze terwijl ze haar armen helemaal in haar mouwen trok. Ze glimlachte eventjes geforceerd naar hem en liep de kamer binnen.

Mia haalde diep adem toen hij haar los liet en op de andere bank ging zitten. De tranen prikten in haar ogen, niet van verdriet maar van angst. Ze haatte het wanneer iemand dingen bij haar kon maken en zij zelf er helemaal niets aan kon doen. Hij ging gewoon rustig tv kijken alsof er niets aan de hand was, maar ze deed het zelf ook. Geen één woord kwam over haar lippen en ze staarde naar de tv terwijl ze haar benen schuin op de bank neerlegde.

Evan keek naar haar en luisterde aandachtig. ''Dan snap ik het wel, ja.'' zei hij en knikte daar een paar keer bij waarna hij mee met haar naar binnen liep en de deur achter zich sloot. ''Moet je niet iets warmers aan trekken?'' gaf hij haar als tip en glimlachte daar iets bij. Hij vroeg zich eigenlijk ook wel af hoe het met Justin zou gaan, ze waren in precies hetzelfde huis, alleen merkte hij niets van zijn aanwezigheid.

Justin keek even naar haar en zuchtte. 'maak eens wat te eten.' zei hij en hij keek haar serieus aan. Hij nam weer een trek van zijn sigaret en blies de rook uit. Hij had zelf ook wel door dat er iets was, dat ze bang had of kwaad was, droevig? Hij wist het niet echt, maar hij had er geen nood aan om te vragen wat er was, dus dat deed hij ook niet.

Penelope schudde haar hoofd. 'Hier binnen is het warm genoeg zo.' zei ze zachtjes en ze liep naar een andere kamer, waar een bed stond. Ze legde zich op het bed en zette de tv aan. Ze keek ernaar met vermoeide ogen en gaapte even. Ze had nog steeds een beetje koppijn van de nacht ervoor maar hier had ze de hele dag bijna niets van gemerkt door de boosheid.

Mia keek naar hem en fronste. ''Doe het zelf. Ik ben je slaaf niet.'' mompelde ze en keek weer terug naar de tv. Hij maakte het wel heel mooi. Het wilde niet zeggen dat omdat ze bang voor hem was, ze alles voor hem ging doen. Op de tv was niets te zien wat ze leuk vond, maar het was altijd nog beter dan om naar hem te kijken. Misschien was ze ook wel te ver gegaan, maar het was niet veel slechter dan wat hij haar gedaan had. Zachtjes zuchtte ze en legde een kussen op de bankleuning om vervolgens erop te liggen, met haar hand op haar voorhoofd.

''Oké, goed.'' zei Evan tegen haar en zag haar naar een andere kamer lopen. Hij bleef in de kamer staan met de piano en ging daar op het stoeltje zitten, ervoor. Er lag een map met verscheidene liedjes, waarbij noten waren aangegeven om je te helpen wanneer dat nodig was. Hij dacht weer terug na over de avond ervoor en zuchtte. Waarom was hij nu ineens zo aardig tegen haar? Nog verwarrender, waarom was zij zo aardig tegen hem?

Penelope keek naar de tv maar lette niet echt op. Wat was er met haar aan de hand? Ze twijfelde opeens zo fel aan zichzelf, dat deed ze anders nooit sinds ze arrogant was. Ze legde haar even goed en sloot haar ogen. Ze sliep niet maar dacht gewoon na, dat kon ze altijd al beter met ogen dicht. Waarom deed ze nou opeens zo vriendelijk tegen hem? Ze snapte zichzelf niet.

Justin keek naar haar en trok zijn wenkbrauwen op. 'Mij best, maar dan is alles voor mij.' zei hij en hij stond recht. Hij liep naar de keuken en pakte wat uit de koelkast en de kast. Hij maakte zichzelf een maaltijd klaar. Als het een keer klaar was deed hij het op een bord en liep terug naar de bank. Hij zette zich neer en at ervan, hij dacht er niet aan om te delen.

Mia negeerde hem volledig en concentreerde zich op haar gedachten terwijl ze nog naar de tv staarde. Ze vroeg zich af hoe ze hem uit het huis kon zetten. Nu wilde hij niet vrijwillig, en zij kon moeilijk iets tegen hem beginnen. Allerlei ideeën spookten door haar hoofd heen maar ze kwam niet op één goede. Ze hoorde hem gewoonweg eten, maar het maakte haar ook helemaal niets uit dat hij niet wilde delen, zo'n honger had ze niet.

Evan keek nog even de kamer rond en wandelde erna naar de kamer waar Penelope heen gelopen was. Hij bleef in de deuropening even naar haar kijken toen hij zag dat ze haar ogen dicht had. ''Slaap je?'' vroeg hij zachtjes. Hij wilde haar ergens mee naartoe nemen, en hij wilde het gewoon proberen te vragen. Als ze hem afwees maakte het nog niet onwijs veel uit, het was dan alleen wel jammer.

Penelope deed haar ogen open en keek naar hem. 'Nee' zei ze zachtjes en ze zette zich recht. Ze strekte zich even uit en kraakte haar schouders. 'Waarom?' vroeg ze en ze keek hem vragend aan. Ze wreef even onder haar ogen zo dat haar shmink niet uitliep. Ze deed haar haar naar één kant en stond recht.

Justin at gewoon verder en schonk haar geen aandacht meer. Hij keek naar de tv en pakte de afstandsbediening waarmee hij een voetbalmatch opzette. Hij keek ernaar met een grote grijns op zijn gezicht en nam een slok van zijn blikje bier dat hij ook mee had genomen. Hij at zijn eten op en zette het bord op een klein tafeltje waar hij ook zijn voeten op legde.

Mia ergerde zich kapot erg aan het feit dat hij zich helemaal thuis voelde. Ze had gezien dat hij zijn voeten asociaal op het tafeltje neer gooide en voetbal op zette, ze had een hekel aan voetbal en ze wist wel bijna zeker dat hij dat ook wel wist. ''Wanneer ben jij eigenlijk van plan te gaan?'' mompelde ze en probeerde dit nog een beetje vriendelijk te laten klinken. Zometeen bleef hij nog minimaal een week, dan hield ze dit echt niet vol meer. Ze keek hem vragend aan en haalde een hand door haar haren heen.

Evan keek naar haar en haalde zijn schouders op. ''Zomaar,'' zei hij en dacht even na. ''Of nou, niet zomaar. Heb je zin om ergens heen te gaan? Iets te doen?'' vroeg hij terwijl hij een hand door zijn warrige haren heen haalde. Eerlijk waar kon hij uren naar haar prachtige lichaam kijken, en niet te vergeten haar gezicht. Hij was in ieder geval wel blij dat ze wat normaal tegen hem deed en geen agressiviteit meer toonde.

Justin keek naar haar. 'Niet.' zei hij kortaf en hij keek weer naar de voetbal. 'En hou je mond ik kijk voetbal.' zei hij met een grijns op zijn gezicht en hij nam nog een slokje van zijn blikje bier. Hij hield ervan hoe hij deed tegen haar, hij was zo niet, maar het was leuk om eens te doen, ookal wist hij dat als hij niet zo deed, zij waarschijnlijk ook een beter mens was.

Penelope keek naar hem en haalde haar schouders op. 'Is goed.' zei ze en ze liep naar hem toe. 'Mag ik door?' vroeg ze en ze keek hem vragend aan. Ze keek even in zijn ogen en verzonk er even in. Hij mocht er echt wel wezen, maar hij had haar zo gekwetst en het zou toch nooit echt wat worden.. of wel?

Evan keek naar haar en glimlachte vrolijk om haar antwoord. ''Waar wil je heen?'' vroeg hij als een 'echte heer' en zag dat ze voor hem kwam te staan. Haar ogen boorden zowat in de zijne en dat was toch wel iets positiefs? Wel, naar zijn mening wel. ''Ja, dat mag je.'' zei hij grijnzend en ging iets opzij zodat ze er langs kon. Hij leunde tegen een muurtje aan iets om de hoek van de deur en bleef haar non-stop aankijken.

Mia slaakte een diepe zucht en wierp hem een chagrijnige blik toe. ''Zak,'' fluisterde ze zacht zodat hij het niet zou horen, of nauwelijks. Ze stond recht en liep naar boven toe, naar haar kamer waar ze in haar kledingkast begon te snuffelen. Ze haalde er een joggingbroek uit, samen met een navelhemdje en een adidas vest. Ze trok ze aan en maakte haar haren in een staart vast waarna ze naar de badkamer liep om haar tanden te poetsen, gewoonweg omdat ze een frisse adem wilde kijken. Daarna liep ze weer terug naar beneden.